Back Elizabeth I van Engeland Afrikaans Elisabeth I. ALS ኤልዛቤት I Amharic Isabel I d'Anglaterra AN Elisabeþ I Engla Cwen ANG إليزابيث الأولى ملكة إنجلترا Arabic اليزابيث الاولى ملكة انجلترا ARZ Sabela I d'Inglaterra AST I Elizabet Azerbaijani بیرینجی الیزابت (بریتانیا) AZB
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde agosto de 2015.) |
.svg)
Isabel I[1] (en inglés Elizabeth I), nada no Palacio de Placentia o 7 de setembro de 1533 e finada no Palacio de Richmond o 24 de marzo de 1603, foi raíña de Inglaterra e de Irlanda desde 1558 ata a súa morte. Tamén foi coñecida polos nomes de A Raíña Virxe, Gloriana e Boa Raíña Bess.
Isabel foi filla de Henrique VIII e a súa segunda muller, Ana Bolena, quen foi executada cando Isabel tiña dous anos e medio. O matrimonio de Ana e Henrique foi declarado nulo, polo que Isabel foi considerada como filla ilexítima. O seu medio irmán, Eduardo VI, herdou o trono inglés tras a morte de Henrique VIII en 1547, e gobernou ata a súa propia morte en 1553, deixando a coroa en mans de Lady Jane Grey, ignorando as reclamacións das súas irmás Isabel e María, por medio da Terceira Acta de Sucesión. A decisión de Eduardo foi finalmente rexeitada e María converteuse na raíña. María I de Inglaterra mandou encerrar a Jane Grey na Torre de Londes, onde morreu en 1554. Pola súa banda Isabel foi encerrada baixo a sospeita de apoiar aos rebeldes protestantes.
En 1558, tras a morte de María sen herdeiros, Isabel converteuse na nova raíña. O seu reinado é coñecido como o Período isabelino ou Era Dourada. Foi un período de desenvolvemento, marcado polos primeiros pasos na fundación daquilo que sería o Imperio Británico, e pola produción artística crecente, principalmente na dramaturxia, que rendeu nomes como Christopher Marlowe e William Shakespeare. No campo da navegación, o capitán Francis Drake foi o primeiro inglés en dar a volta ao mundo, mentres no área do pensamento Francis Bacon predicou as súas ideas políticas e filosóficas. Os cambios estendíanse á América do Norte, onde se deron as primeiras tentativas de colonización, que resultaron en xeral en fracasos.
Isabel foi unha monarca temperamental e moi decidida. Esta última característica, vista con impaciencia polos seus conselleiros, frecuentemente a mantiña lonxe de desavinzas políticas. Así como seu pai, Henrique VIII, Isabel era afeccionada a escribir, tanto prosa como poesía.
O seu reinado estivo marcado pola prudencia na concesión de honras e títulos. Soamente oito títulos maiores: un de conde e sete de barón no reino de Inglaterra, máis un baronato en Irlanda, foron creados durante o seu reinado. Isabel tamén reduciu substancialmente o número de conselleiros privados, de trinta e nove a dezanove. Máis tarde, pasaron a ser só catorce conselleiros.
A colonia inglesa de Virxinia (futuro estado norteamericano, logo da independencia dos Estados Unidos), recibiu ese nome en homenaxe a Isabel I.
- ↑ Tanto a Enciclopedia Galega Universal como a Diciopedia do século 21 utilizan esta forma