John Hurt

John Hurt

(2015)
Biografía
Nacemento	(en) John Vincent Hurt 22 de xaneiro de 1940 Chesterfield, Reino Unido
Morte	25 de xaneiro de 2017 (77 anos) Condado de Norfolk, Inglaterra, Reino Unido
Causa da morte	cancro de páncreas
Residencia	Chesterfield
Relixión	Anglicanismo
Educación	Royal Academy of Dramatic Art - Actuación (–1962) Escola de Arte de Saint Martin Central Saint Martins St Michael's Preparatory School, Otford Lincoln Christ's Hospital School
Actividade
Lugar de traballo	Reino Unido
Ocupación	actor de televisión, actor de xénero, actor de teatro, actor, actor de dobraxe, actor de cinema, explorador, actor de videoxogo
Período de actividade	1967 - 2017
Xénero artístico	Comedia shakespeariana
Familia
Cónxuxe	Annette Robertson (1962–1964)
Premios
(31 de decembro de 2014)  Knight Bachelor (2012)  BAFTA Outstanding British Contribution to Cinema Award (en) (11 de xuño de 2004)  Comandante da Orde do Imperio Británico (2003)  British Independent Film Award – The Richard Harris Award (en) (1981)  BAFTA ao mellor actor, premiado polo traballo The Elephant Man (1979)  BAFTA ao mellor actor secundario, premiado polo traballo Expreso de medianoite (1978)  Globo de Ouro ao mellor actor secundario, premiado polo traballo Expreso de medianoite (1976)  BAFTA de Melhor Ator em Televisão (pt) (1976)  BAFTA de Melhor Ator em Televisão (pt) , premiado polo traballo The Naked Civil Servant (pt)  Premio Globo de Ouro
Descrito pola fonte	Obálky knih,
Sitio web	johnhurt.co.uk

Sir John Vincent Hurt, nado o 22 de xaneiro de 1940 en Chesterfield, Derbyshire e finado o 27 de xaneiro de 2017, foi un actor inglés de cine e de dobraxe de voces cuxa carreira abrangueu seis décadas. Comezou a gañar sona e recoñecemento polo seu papel secundario como Richard Rich no filme Un home para a eternidade (1966). Despois disto, interpretou papeis protagonistas, como John Merrick no filme de David Lynch The Elephant Man (1980), Winston Smith na adaptación 1984 (1984), Mr. Braddock no drama de Stephen Frears The Hit (1984) e Stephen Ward en Scandal (1989). Tamén é coñecido polos seus papeis en televisión como Quentin Crisp na serie The Naked Civil Servant (1975), Calígula en I, Claudius (1976) e o Doutor guerreiro en Doutor Who.^[1][2]

Entre os outros filmes salientables de Hurt cóntanse o drama Expreso de medianoite (1978), o filme de terror de ciencia ficción Alien (1979), o filme de aventuras Rob Roy (1995), o suspense político V for Vendetta (2006), o suspense sobrenatural The Skeleton Key (2005), o filme de aventuras Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull (2008), a serie de Harry Potter (2001–11), os filmes de Hellboy (2004 e 2008) e o filme de espionaxe sobre a guerra fría Tinker Tailor Soldier Spy (2011). A súa escena final en Alien está considerada por numerosas publicacións como unha das máis memorables da historia do cine.^[3]

Recoñecible pola súa característica voz,^[4] foi tamén un destacado actor de dobraxe en filmes como Watership Down (1978), a animada The Lord of the Rings (1978), The Black Cauldron (1985) e Dogville (2003), así como na serie da BBC Merlin.

Un dos derradeiros filmes de Hurt é Jackie (2016), así como Darkest Hour, no que interpreta o Primeiro Ministro Británico Neville Chamberlain. Entre os seus galardóns, recibiu dos nomeamentos ós Premios Oscars, un Globo de Ouro e catro BAFTAs.^[5] Foi ordenado cabaleiro no 2015 polas súas contribucións ó drama.

1. ↑ Jones, Paul. Radio Times, ed. "Doctor Who 50th anniversary: John Hurt to play "part of the Doctor"". Arquivado dende o orixinal o 07 de xuño de 2013. Consultado o 18 de maio de 2013. 
2. ↑ Tobin, Christian. Digital Spy, ed. "John Hurt teases 'Doctor Who' 50th anniversary special role". Arquivado dende o orixinal o 25 de setembro de 2015. Consultado o 18 de maio de 2013. 
3. ↑ Erro no código da cita: Etiqueta <ref> non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome memorable
4. ↑ "John Hurt – Biography". Talk Talk. Consultado o 26 de xaneiro de 2010. 
5. ↑ BBC News (ed.). "John Hurt 'thrilled' with Bafta lifetime achievement honour". bbc.co.uk. Consultado o 13 de abril de 2015.