Joy Division

OrixeManchester, Inglaterra
Período1977 - 1980
Xénero(s)post-punk
Selo(s) discográfico(s)Factory Records
MembrosIan Curtis
Bernard Sumner
Peter Hook
Stephen Morris
Artistas relacionadosNew Order
Na rede
https://www.joydivisionofficial.com/
IMDB: nm1920312 Facebook: JoyDivisionOfficial Twitter: joydivision Instagram: officialjoydivision MySpace: joydivision Youtube: UCMnHk6_QgQT1KQkbUlxhTYw BNE: XX132973 Souncloud: joy-division-3 Spotify: 432R46LaYsJZV2Gmc4jUV5 iTunes: 722383 Last fm: Joy+Division Musicbrainz: 9a58fda3-f4ed-4080-a3a5-f457aac9fcdd Songkick: 373805 Discogs: 3898 Allmusic: mn0000290812 Deezer: 1249 Editar o valor en Wikidata

Joy Division foi unha banda de post-punk inglesa, formada en 1976 en Salford, Gran Manchester. Co seu son cavernoso e escuro, e o uso das guitarras, o seu vibrante baixo, e da electrónica, fundaron o post-punk a finais dos 70. Ademais, Joy Division sempre serviu de principal referencia nos terreos do "Dark" e da música "Gótica". Disolveuse en maio de 1980 tralo suicidio do seu cantante, Ian Curtis. O resto de membros do grupo crearon un grupo novo, New Order, un par de meses despois, onde conseguiron máis éxito do que xa obtiveran, non só no Reino Unido, senón tamén noutros lugares de Europa.

Se ben tiveron un modesto éxito na súa carreira, e lanzaron só dous álbums de estudio, Joy Division foron aclamados desde entón como un dos máis innovadores, evocativos e influentes grupos do seu tempo; Thim Jurek escribe: "Tan só nos deixaron un pequeno retallo de música e un eco que aínda soa"[1].

Joy Divison foron etiquetados por moita xente como unha banda escura e depresiva, debido ó inhóspito da súa música e ó suicidio de Ian Curtis, pero, os restantes membros do grupo e a xente que coñeceu a banda negouno sempre.

As súas influencias van desde o proto-punk (The Velvet Underground, The Stooges), ó punk (Sex Pistols) ou mesmo o glam (David Bowie). Tomou de todas estas bandas bordeando sempre un ámbito máis alternativo. Poderíase dicir que Joy Division tomou destas bandas un pouco e o mesturou nun estilo que só poucos puideron interpretar: o post-punk. Do proto-punk tomou a súa excentricidade e lírica. Do punk tomou a forza escénica e musical, e finalmente tomou do glam a súa estética.

  1. Heart and Soul, crítica de Thim Jurek en All Music (en inglés).

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne