Back Karakoram Afrikaans قراقرم Arabic Cordal del Karakórum AST Karakorum Azerbaijani Ҡараҡором (тау системаһы) Bashkir Karakoram BCL Каракарум Byelorussian Каракарум BE-X-OLD Каракорум Bulgarian काराकोरम Bihari
| |||||
| Tipo | cordilleira  | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Parte de | cinturón alpino sistema do Himalaia | ||||
| |||||
| Características | |||||
| Altitude | 8.611 m | ||||
| Dimensións | 500 ( ) km | ||||
| Punto máis alto | K2 (8.611 m ) | ||||
| Atravesa | República Popular da China, Tadjiikistán, India, Afganistán e Paquistán | ||||
| Historia | |||||
| Período de tempo | Cretáceo | ||||
A cordilleira do Karakorum (do turco: "pedregal negro") é, co Himalaia, unha das grandes cordilleiras de Asia, situada na fronteira entre Paquistán, a India e a China. Ten unha lonxitude duns 500 km e é a rexión do mundo con máis glaciares fora das rexións polares.
Pola súa altitude e dureza, o Karakorum está moito menos habitado que a cordilleira do Himalaia. Os exploradores europeos chegaron por vez primeira a comezos do século XIX e foron seguidos polos topógrafos británicos en 1856.
O Paso Muztagh foi cruzado en 1887 por unha expedición encabezada polo coronel Francis Younghusband, e os vales situados sobre o río Hunza foron explorados en 1892 polo xeneral Sir George K. Cockerill. As exploracións que se realizaron nas décadas de 1910 e 1920 serviron para coñecer gran parte da xeografía da rexión.
O Karakorum e o Himalaia son importantes para as investigacións sobre a Terra por diversas razóns. Son unhas das zonas do mundo cunha maior actividade xeolóxica, pois están situadas na zona na que baten dous continentes, Asia e o subcontinente indio. Ademais son importantes para o estudo das placas tectónicas. Os glaciares da montañas serven como indicadores do cambio climático.