Ketuanan Melayu

Ketuanan Melayu (literalmente "supremacía malaia") é un concepto político que resalta a preeminencia malaia na actual Malaisia. Os malaios reclaman unha posición especial e dereitos especiais debido ao seu "longa presenza" nas terras que compoñen a actual Malaisia e polo feito de que o actual estado malaio evolucionou a partir dunha organización política malaia.^[1][2] A institución política máis antiga de Malaisia é o sistema de gobernantes malaios dos nove estados malaios. As autoridades coloniais británicas transformaron o sistema e convertérono primeiro nun sistema de goberno indirecto, e despois en 1948, utilizando esta institución de base cultural, incorporaron a monarquía malaia nos planos da Federación Malaia.^[3]

O termo Tanah Melayu, que significa literalmente "patria malaia", asume a propiedade dos estados malaios. Neste sistema, o goberno colonial reforzou o etnonacionalismo malaio, a etnia e cultura malaia e a soberanía malaia no novo estado-nación. Aínda que outras culturas seguirían florecendo, a identidade da comunidade política emerxente debía ser moldeada pola cultura política "histórica" do seu grupo étnico malaio dominante.^[4] Os inmigrantes chineses e indios que forman unha minoría significativa en Malaisia, considéranse obrigados cos malaios por concederlles a cidadanía a cambio de privilexios especiais, segundo o estabelecido no artigo 153 da Constitución de Malaisia. Este acordo de contrapartida denomínase normalmente contrato social de Malaisia. O concepto de Ketuanan Melayu adoita ser citado polos políticos, especialmente os da Organización Nacional de Malaios Unidos (UMNO).

1. ↑ Ooi Keat Gin (2008). Historical Dictionary of Malaysia. The Scarecrow Press, Inc. p. 154. ISBN 978-0-8108-5955-5. 
2. ↑ K.Das (1987). Malay Dominance? The Abdullah Rubric. K Das Ink. p. 34. ISBN 978-0-9679999-0-6. 
3. ↑ Amy L. Freedman (2000). Political Participation and Ethnic Minorities: Chinese Overseas in Malaysia, Indonesia, and the United States. Routledge. p. 74. ISBN 978-0-415-92446-7. 
4. ↑ Wang Gungwu (2005). Nation Building: Five Southeast Asian Histories. Institute of Southeast Asian Studies. p. 99. ISBN 978-981-230-320-2.