Back L7 (grup de música) Catalan L7 (hudební skupina) Czech L7 CSB L7 (band) Danish L7 (Band) German L7 EML L7 (band) English L7 Spanish L7 Finnish L7 (groupe) French
| L7 | |
|---|---|
 | |
| Orixe | Os Ánxeles,  Estados Unidos |
| Período | 1985 - 2001 2014 - presente |
| Xénero(s) | grunge, punk rock |
| Selo(s) discográfico(s) | Slash Records, Epitaph |
| Membros | Donita Sparks Suzi Gardner Janis Tanaka Demetra Plakas Jennifer Finch Gail Greenwood Roy Koutsky |
| Artistas relacionados | Donita Sparks and the Stellar Moments, The Shocker, OtherStarPeople, Belly, Nirvana, Joan Jett |
| Na rede | |
| l7theband.com | |
               | |
L7 é unha banda californiana de grunge e punk rock formada no ano 1985 e activa ata o ano 2001. O grupo foi reformado en 2014.[1] A súa formación actual, e tamén a máis estable, consiste en Suzi Gardner (voces, guitarra), Donita Sparks (voces, guitarra), Dee Plakas (batería, voces) e Jennifer Finch (baixo, voces). L7 leva publicados sete álbums de estudio e xirou extensamente polos Estados Unidos, Europa, o Xapón, Australia e América do Sur. A súa canción "Pretend We're Dead" foi top 10 na lista Billboard Modern Rock en 1992.[2]
Recoñecida por ser á vez subersiva e estar cargada de humor,[3][4] L7 é famosa polos seus animados concertos con actuacións físicas e feroces.[5][6] Debido ao seu son e a súa imaxe, L7 adoita a asociarse co movemento grunge de finais dos 80 e principios dos 90.[7] Como unha banda composta só por mulleres, L7 formou parte do Rock for Choice en 1991 e estivo, por momentos, tamén unida ao movemento riot grrrl, aínda que precederon e son casos á parte tanto no grunge como no riot grrrl.[8] O nome da banda deriva dun termo de argot para cadrado, e foi elixido a propósito como un símbolo neutral de xénero.[9] Un documental sobre a banda, L7: Pretend We're Dead, foi estreado no ano 2016.[10][11]
- ↑ Strong, Martin C. (2000). The Great Rock Discography (5ª ed.). Edimburgo: Mojo Books. p. 589. ISBN 1-84195-017-3
- ↑ "The Story of Feminist Punk in 33 Songs". Pitchfork (en inglés). Consultado o 2019-12-23.
- ↑ "L7 Leaves Powerful Memories | The Seattle Times". archive.seattletimes.com. Consultado o 2019-12-23.
- ↑ "L7 Danforth Music Hall, Toronto ON, September 6". exclaim.ca (en inglés). Consultado o 2019-12-23.
- ↑ Lane, Chris (2016-07-18). "L7 Proves They're Far More Than Just a Nostagia Act". Houston Press. Arquivado dende o orixinal o 01 de xuño de 2020. Consultado o 2019-12-23.
- ↑ Renée, Christ (xullo de 1993). The Magnificent 7 (en inglés). SPIN Media LLC.
- ↑ "Venus Zine: The Greatest Female Guitarists of All Time, A–G". web.archive.org. 2011-08-13. Archived from the original on 13 de agosto de 2011. Consultado o 2019-12-23.
- ↑ Dickinson, Chrissie. "L7 is, better late than never, getting respect". chicagotribune.com. Consultado o 2019-12-23.
- ↑ "An Oral History of L7’s ‘Pretend We’re Dead’". Spin. 2012-03-07. Arquivado dende o orixinal o 01 de xuño de 2020. Consultado o 2019-12-23.
- ↑ Blistein, Jon; Blistein, Jon (2017-08-16). "L7 Detail 'Pretend We're Dead' Documentary Release". Rolling Stone (en inglés). Consultado o 2019-12-23.
- ↑ Edwards 2017-11-08T14:38:00.311Z, Briony. "6 things we learned from new documentary L7: Pretend We're Dead". loudersound (en inglés). Consultado o 2019-12-23.