Localización | |||||
---|---|---|---|---|---|
| |||||
Capital | Attaleia (en) ![]() ![]() | ||||
Datos históricos | |||||
Creación | 74 ![]() | ||||
Disolución | 325 ![]() | ||||
Licia e Panfilia foi o nome dunha provincia romana do imperio romano, situada no sur da Anatolia. Creouna o emperador Vespasiano (reinou entre o 69 e o 79 d.C.), que fusionou Licia e Panfilia nunha soa unidade administrativa.[1][2] No 43 d.C., o emperador Claudio anexionou Licia. Panfilia fora unha parte da provincia de Galacia.
As fronteiras trazadas por Vespasiano corríann ao oeste do río Indus (que fluía desde o seu val superior en Caria) desde a meseta de Pisidia ata o lago Ascanius (Burdur Gölü), ao sur de Apamea. No norte e no leste formou unha liña que seguía as marxes dos lagos Limna (Hoyran Gölü) e Caralis (Beyşehir Gölü), viraba cara ao sur cara ao Golfo de Adalla (mare Pamphylium) e seguia polos Montes Taurus (Toros Daǧlari) durante uns dez quilómetros cara ao leste ata Isauria. Despois seguia por Cilicia Trachea para chegar ao mar ao oeste de Iotape. As fronteiras crearonse tendo en conta factores xeográficos e económicos. Incluíronse todas as bacías dos ríos Xanthus, Cestrus (Ak Su) e Eurymedon (Köprü Irmak). As principais cidades estaban na desembocadura dos dous últimos ríos. En Pisidia e en Panfilia partian en parte as poucas calzadas cara ao interior de Anatolia. A máis importante era a estrada de Attalea (Antalya) a Apamea. En Licia o camiño desde Patara cara a Laodicea no Licus seguindo a costa. As cidades máis importantes foron Side, Ptolemais, Gagae e Myra na costa, Seleucia, no interior e Cremna, Colbhasa e Comama, na meseta de Pisidia, onde Augusto fundou colonias romanas (asentamentos). Na meseta Milyas estaban Oenoanda, Tlos, Nisa, Podalia, Termessus e Trebenna. Outras cidades importantes en Licia foron Pednelissus, Ariassus e Sagalassus, ao longo do Eurimedón, Aspendus e Perge, que tiña un santuario de Artemisa. A cidade máis importante da rexión era Patara, na desembocadura do Xanto.
Baixo as reformas administrativas do emperador Diocleciano (reinou entre os anos 284 e 305), que duplicou o número de provincias romanas reducindo o seu tamaño, a provincia de Licia e Panfilia dividiuse en dúas provincias separadas. As provincias agrupáronse en doce dioceses romanas que estaban baixo as catro prefecturas pretorianas do imperio. Licia e Panfilia estaban baixo a diocese de Asia (Dioecesis Asiana), da prefectura pretoriana do leste (oriente).