Lingua oseta

Oseto Ирон æвзаг (Iron ævzag)
Pronuncia:	[iˈɾon əvˈʒäɡ]
Falado en:	Rusia, Xeorxia, Turquía
Rexións:	Osetia do Norte, Osetia do Sur
Total de falantes:	c. 570 000 (censo 2001 – 2010)[1]
Familia:	Indoeuropea  Indo-iraniana   Iraniana    Iraniana oriental     Iraniana oriental do norte      Oseto
Escrita:	Alfabeto cirílico Alfabeto xeorxiano (c. 1820–1954) Alfabeto latino (1923–1937)
Status oficial
Lingua oficial de:	Osetia do Norte (en Rusia) Osetia do Sur
Regulado por:	non ten regulamentación oficial
Códigos de lingua
ISO 639-1:	os
ISO 639-2:	oss
ISO 639-3:	oss
Mapa
Status
O oseto está clasificado como "vulnerable" polo Libro Vermello das Linguas Ameazadas da UNESCO[2]

Este artigo amosa letras cirílicas. Sen o soporte axeitado, o texto pode mostrar símbolos sen sentido, coma caixas, marcas e outros.

O oseto,^[3] tamén escrito ossetio,^[4] (en oseto: Ирон æвзаг, tr. Iron ævzag) é unha lingua iraniana falada polo pobo oseto, que habitan principalmente en Osetia, unha rexión do norte da Cordilleira do Cáucaso. É un descendente directo das linguas escitas, sármatas e alanas.^[5]

A área oseta en Rusia é coñecida como Osetia do Norte-Alania, mentres que a área sur é coñecido como Osetia do Sur, recoñecido como estado independente por Rusia, Nicaragua, Venezuela e Nauru, pero para a maioría da comunidade internacional forma parte de Xeorxia. O número total de falantes de oseto rolda os 577 450, dos cales 451 000 habitan na Federación Rusa segundo o censo de 2010.^[6]

1. ↑ Ethnologue (ed.). "A lingua oseta en Ethnologue". Consultado o 24 de novembro de 2017. 
2. ↑ Moseley, Christopher e Nicolas, Alexandre. "Atlas of the world's languages in danger". unesdoc.unesco.org. Consultado o 11 de xullo de 2022. 
3. ↑ Xosé María Carballeira Anllo, Carme Hermida Gulías, Primitivo Iglesias Sierra, Carme Ares Vázquez, Xosé María Lema Suárez, Rosa López Fernández (2009). Gran Dicionario Xerais da Lingua. Editorial Xerais. ISBN 9788499140704. 
4. ↑ "Entrada ossetio en Digalego". Arquivado dende o orixinal o 01 de decembro de 2017. Consultado o 31 de maio de 2017. 
5. ↑ Lubotsky, Alexander (2010). Van Sanskriet tot Spijkerschrift Breinbrekers uit alle talen. Ámsterdam: Amsterdam University Press. p. 34. ISBN 9089641793. 
6. ↑ Ethnologue (ed.). "Ossetic". Consultado o 2 de febreiro de 2015.