Epónimo | Lois XV de Francia | ||
---|---|---|---|
Localización | |||
Colonia | Nova França (pt) | ||
Datos históricos | |||
Precedido por | |||
Creación | 1682 | ||
Disolución | 1804 | ||
Sucedido por | Luisiana (pt) , Flórida Ocidental britânica (pt) e Território de Orleans (pt) | ||
Luisiana (en francés: La Louisiane) foi o nome dun distrito administrativo de Nova Francia. Baixo o control francés do século XVII ao século XVIII, a área denominouse así en honra a Lois XIV de Francia polo explorador francés Cavelier de La Salle. Orixinalmente cubría un extenso territorio que incluíu a maior parte da conca hidrográfica do río Mississippi e estendíase desde os Grandes Lagos ao golfo de México e das Montañas Apalaches ás Montañas Rochosas. Luisiana dividiuse en dúas rexións, coñecidas como Alta Luisiana, que empezaba ao norte do río Arcansas, e Baixa Luisiana. O actual estado norteamericano de Luisiana denomínase así por esta rexión histórica, aínda que ocupe só unha pequena porción do territorio ocupado polos franceses.
Luisiana non se desenvolveu moito debido a unha falta de recursos humanos e financeiros. A derrota francesa na Guerra dos Sete Anos terminou co Tratado de París que forzaba a Francia a ceder a parte oriental do territorio aos ingleses, e a parte occidental a España como compensación pola perda de Florida. Francia recobrou a soberanía do territorio occidental no Tratado secreto de San Ildefonso de 1800. Con todo, Napoleón Bonaparte decidiu vender o territorio aos Estados Unidos en 1803, terminando a presenza de Francia en Luisiana.
Parte desta posesión foi cedida posteriormente a Gran Bretaña no Tratado de 1818. Esta sección está situada encima do paralelo 49 nunha porción do que son na actualidade as provincias canadenses de Alberta e Saskatchewan.