Mangleiral

O mangleiral^[1][2][3] é un ecosistema acuático de arbustos ou árbores que medran en auga salgada ou auga salobre costeira. O termo tamén se usa para a vexetación costeira tropical formada por tales especies. Os mangleirais están presentes en todo o mundo nos trópicos e subtrópicos e mesmo nalgunhas zonas costeiras temperadas, principalmente entre as latitudes 30° N e 30° S, sendo a maior área de mangleiral dentro de 5° do ecuador.^[4][5] As familias de plantas de mangleiral apareceron por primeira vez durante as épocas do Cretáceo final ata o Paleoceno, e distribuíronse amplamente en parte debido ao movemento das placas tectónicas. Os fósiles máis antigos coñecidos de palma de mangleiral datan de hai 75 millóns de anos.^[5]

1. ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para mangleiral.
2. ↑ Definición de mangleiral no Dicionario de Galego de Ir Indo e a Xunta de Galicia.
3. ↑ Entrada da voz "mangleiral" en Gómez Márquez, Jaime; Viñas Díaz, Ana Mª; González González, Manuel (coords.) (2010). Dicionario de Bioloxía galego-castelán-inglés (PDF). A Coruña: Xunta de Galicia / Consellería de Educación e Ordenación Universitaria / Centro Ramón Piñeiro para a Investigación en Humanidades. p. 112. ISBN 978-84-453-4973-1. Consultado o 7 de marzo de 2018. Ecosistema de rexións salobres tropicais e subtropicais dominado por árbores e arbustos moi tolerantes ao sal (mangleiros) 
4. ↑ Giri, C.; Ochieng, E.; Tieszen, L. L.; Zhu, Z.; Singh, A.; Loveland, T.; Masek, J.; Duke, N. (xaneiro de 2011). "Status and distribution of mangrove forests of the world using earth observation satellite data: Status and distributions of global mangroves". Global Ecology and Biogeography 20 (1): 154–159. doi:10.1111/j.1466-8238.2010.00584.x. Consultado o 12 de agosto de 2021. 
5. ↑ ^{5,0 5,1} Friess, D. A.; Rogers, K.; Lovelock, C. E.; Krauss, K. W.; Hamilton, S. E.; Lee, S. Y.; Lucas, R.; Primavera, J.; Rajkaran, A.; Shi, S. (2019). "The State of the World's Mangrove Forests: Past, Present, and Future". Annual Review of Environment and Resources 44 (1): 89–115. doi:10.1146/annurev-environ-101718-033302.