Back مانويل سيوان ARZ مانوئل سوانه AZB Manuel Seoane Catalan Manuel Seoane Czech Manuel Seoane English Manuel Seoane (futbolista) Spanish مانوئل سوانه Persian Manuel Seoane French מנואל סאואנה HE Manuel Seoane Italian
  | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Biografía | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nacemento | 19 de marzo de 1902 Avellaneda, Arxentina | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Morte | 21 de agosto de 1975 (73 anos) Quilmes, Arxentina (pt)  | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Outros nomes | La Chancha | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Actividade | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Ocupación | futbolista, adestrador de fútbol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Período de actividade | 1918 - 1933 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Deporte | fútbol | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Posición de xogo | Dianteiro | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Manuel Seoane, nado o 19 de marzo de 1902 en Piñeiro (Partido de Avellaneda, provincia de Buenos Aires) e finado en Quilmes (Provincia de Buenos Aires) o 21 de agosto de 1975, foi un futbolista arxentino de orixe galega que xogaba na demarcación de dianteiro centro.
Foi un prolífico goleador, contabilizando 249 tantos na Primeira División Arxentina, competición que conquistou en dúas ocasións con Independiente, o club no que estivo case toda a súa carreira, e da que foi tres veces o máximo goleador. Foi internacional coa selección arxentina coa que gañou tres veces o Campionato Suramericano, en 1925, 1927 e 1929, sendo elixido nas dúas primeiras mellor xogador do torneo.
Tras a súa retirada foi adestrador da selección arxentina, á que guiou ata unha nova conquista do Campionato Suramericano en 1937.