Monxe, monxa

Monxe^[1] (feminino: monxa)^[2] provén do provenzal antigo monge, este do latín tardío monăchus, anacoreta, e este do grego μοναχός, único, só. Fai referencia a unha persoa adicada á vida monástica e de clausura.

A tradición monástica está presente en varias relixións do mundo: budismo, xainismo, taoísmo, lamaísmo, cristianismo e anglicanismo. Os monxes residen en mosteiros e seguen unha vida de desapego aos bens materiais. Na Idade Media, os membros do clero, do cal os monxes formaban parte, eran os máis instruídos da época, xa que vivían enclausurados nos mosteiros, e tiñan moito tempo libre. Así, adicábanse a ler e copiar os libros das bibliotecas, motivo polo que tiñan unha preparación da que os labregos e viláns carecían.

1. ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para monxe.
2. ↑ Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para monxa.