Neptuno | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() Neptuno na súa cor real[1] captada pola Voyager 2. Coma Urano, Neptuno ten aparencia apagada; pódense ver algunhas tormentas, como a Gran Mancha Escura GDS-89[a] no centro. | |||||||||||||
Descubrimento [2] | |||||||||||||
Descubridor | |||||||||||||
Data | 23 de setembro de 1846 | ||||||||||||
Designacións | |||||||||||||
Pronunciación | [nɛpˈtuno̝] | ||||||||||||
Nomeado por | Neptuno (Neptūnus) | ||||||||||||
Adxectivos | Neptuniano, neptuniana | ||||||||||||
Símbolo | ![]() ![]() | ||||||||||||
Características orbitais | |||||||||||||
Época J2000 | |||||||||||||
Afelio | 30,33 UA (4 540 millón km) | ||||||||||||
Perihelio | 29,81 UA (4 460 millón km) | ||||||||||||
30,07 UA (4 500 millón km) | |||||||||||||
Raio órbital medio | 30,06896341 UA 4 498 252 900 km | ||||||||||||
Excentricidade | 0,008678 | ||||||||||||
| |||||||||||||
367,49 días [4] | |||||||||||||
velocidade orbital media | 5,43 km/s [4] | ||||||||||||
259,883° | |||||||||||||
Inclinación | |||||||||||||
Lonxitude do nodo ascendente | 131,783° | ||||||||||||
Argumento do perihelio | 273,187° | ||||||||||||
Satélites coñecidos | 16 | ||||||||||||
Características físicas | |||||||||||||
Raio medio | 24 622 ± 19 km [6][nota 1] | ||||||||||||
Raio ecuatorial | 24 764 ± 15 km [6][nota 1] 3,883 raios da Terra | ||||||||||||
Raio polar | 24 341 ± 30 km [6][nota 1] 3,829 raios da Terra | ||||||||||||
Achatamento | 0,0171 ± 0,0013 | ||||||||||||
7,6183 × 10 9 km 2 [7][nota 1] 14,98 áreas da Terra | |||||||||||||
Volume | 6,253 × 10 13 km 3 [4][nota 1] 57,74 volumes da Terra | ||||||||||||
Masa |
| ||||||||||||
Densidade media | 1,638 g/cm3 [4][nota 2] | ||||||||||||
11,15 m/s2 (1,137 g0) [4][nota 1] | |||||||||||||
0,23 [8] (estimada) | |||||||||||||
23,5 km/s [4][nota 1] | |||||||||||||
0,67125 días 16 h 6 min 36 s [3] | |||||||||||||
Período de rotación sideral | 0,6713 días [4] 16 h 6 min 36 s | ||||||||||||
Velocidade de rotación ecuatorial | 2,68 km/s [9] | ||||||||||||
28,32° (respecto á órbita) [4] | |||||||||||||
Ascensión recta do polo norte | 19h 57m 20s [6] 299,36° [10] | ||||||||||||
Declinación do polo norte | 43,46° [10] | ||||||||||||
Albedo | 0,290 (Bond) [11] 0,442 (xeom.) [12] | ||||||||||||
| |||||||||||||
7,67 [13] a 8,00 [13] | |||||||||||||
−6,9 [14] | |||||||||||||
2,2 - 2,4″ [4][15] | |||||||||||||
Atmosfera | |||||||||||||
19,7 ± 0,6 km | |||||||||||||
Composición por volume |
| ||||||||||||
Neptuno é o oitavo planeta a partir do Sol, e o máis afastado no noso sistema solar. No sistema solar, é o cuarto planeta máis grande por diámetro, o terceiro planeta máis masivo e o planeta xigante máis denso. Neptuno ten 17 veces a masa da Terra e é lixeiramente máis masivo que Urano, que ten 15 veces a masa da Terra pero non é tan denso. Neptuno é máis denso e fisicamente máis pequeno que Urano porque a súa maior masa provoca máis compresión gravitatoria na súa atmosfera. É un dos dous planetas xigantes de xeo do sistema solar (o outro é Urano). Estando composto principalmente por gases e líquidos, non ten unha "superficie sólida" ben definida. O planeta orbita ao redor do Sol unha vez cada 164,8 anos a unha distancia media de 30,1 UA (4500 millóns de km), unhas 30 veces a distancia da Terra ao Sol.[16] Neptuno recibiu o nome do deus romano dos mares e o seu símbolo astronómico é ♆, unha versión estilizada do tridente do deus.[b]
Neptuno non é visible a simple vista e é o único planeta do sistema solar atopado por predición matemática máis que por observación empírica. Inesperados cambios na órbita de Urano levaron a Alexis Bouvard a deducir que esta era obxecto dunha perturbación gravitacional producida por un planeta descoñecido. Despois da morte de Bouvard, a posición de Neptuno foi predita a partir das súas observacións, independentemente, por John Couch Adams e Urbain Le Verrier. Neptuno foi posteriormente observado o 23 de setembro de 1846[2] por Johann Galle máis ou menos na posición pronosticada por Urbain Le Verrier, e a súa maior lúa, Triton, foi descuberta pouco despois, aínda que ningunha das restantes 13 lúas foron localizadas telescopicamente ata o século XX. A distancia do planeta á Terra dálle un tamaño aparente moi pequeno, polo que é difícil estudar con telescopios terrestres. Neptuno foi visitado pola nave Voyager 2, que sobrevoou o planeta o 25 de agosto de 1989. e, esta, segue a ser a única nave espacial que o visitou.[17][18] A chegada do telescopio espacial Hubble e dos grandes telescopios terrestres con óptica adaptativa permitiron, recentemente, observacións detalladas adicionais dende lonxe.
Do mesmo xeito que Xúpiter e Saturno, a atmosfera de Neptuno está composta principalmente de hidróxeno e helio, xunto con restos de hidrocarburos e posiblemente nitróxeno, aínda que contén unha maior proporción de xeos como auga, amoníaco e metano. Porén, semellante a Urano, o seu interior está composto principalmente de xeos e rochas;[19] Urano e Neptuno son normalmente considerados "xigantes de xeo" para recalcar esta distinción.[20] Xunto coa dispersión de Rayleigh, os rastros de metano nas rexións ultraperiféricas explican en parte o aspecto azul do planeta.[21] Os datos máis recentes do observatorio Gemini mostran que a cor azul está máis saturada que a presente en Urano debido á menor bruma da atmosfera máis activa de Neptuno.[22][23]
En contraste coa atmosfera nebulosa e relativamente sen características de Urano, a atmosfera de Neptuno ten patróns meteorolóxicos activos e visibles. Por exemplo, no momento do sobrevoo da Voyager 2 en 1989, o hemisferio sur do planeta tiña unha Gran Mancha Escura comparable á Gran Mancha Vermella de Xúpiter. Máis recentemente, en 2018, identificáronse e estudouse unha mancha escura principal máis nova e unha mancha escura máis pequena.[24] Ademais, estes patróns meteorolóxicos son impulsados polos ventos sostidos máis fortes de calquera planeta do sistema solar, con velocidades do vento rexistradas tan altas como 2 100 km/h (580 m/s; 1 300 mph).[25] Debido á súa gran distancia do Sol, a atmosfera exterior de Neptuno é un dos lugares máis fríos do sistema solar, con temperaturas nas cimas das súas nubes aproximándose os 55 K (−218 °C; −361 °F). As temperaturas no centro do planeta son aproximadamente 5 400 K (5 100 °C; 9 300 °F).[26][27] Neptuno ten un sistema de aneis débil e fragmentado (etiquetado como "arcos"), que foi descuberto en 1984 e despois confirmado pola "Voyager 2".[28]
<ref>
non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome fact
<ref>
non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome Seidelmann Archinal A'hearn et al. 2007
<ref>
non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome fact2
<ref>
non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome Mallama_and_Hilton
<ref>
non válida; non se forneceu texto para as referencias de nome ephemeris
"En 1989, a Voyager 2 da NASA converteuse na primeira e única nave espacial en estudar Neptuno de preto".
Observacións do Observatorio Gemini, un programa do NOIRLab da NSF e outros telescopios revelan que o exceso de néboa en Urano fai que sexa máis pálido que Neptuno.
Erro na cita: As etiquetas <ref>
existen para un grupo chamado "lower-alpha", pero non se atopou a etiqueta <references group="lower-alpha"/>
correspondente