Pachamama

Pachamama é unha deusa adorada polos pobos indíxenas dos Andes. Tamén é coñecida como a nai da Terra e do tempo.^[1] Na mitoloxía inca, Pachamama é a deusa da fertilidade que preside o cultivo e a colleita, encarna as montañas e produce os terremotos. Ela tamén é unha divindade sempre presente e independente, que ten o seu propio poder creador para soster a vida na Terra.^[1] Pachamama é a muller Pacha Kamaq e os seus fillos son Inti, o deus do Sol, e Killa, a deusa da Lúa.^[2] Na cosmoloxía quechua, hai catro principios básicos da natureza baseados na auga, na terra, no Sol e na Lúa.^[2] Despois da conquista dos españois, que forzaron a poboación a converterse ó catolicismo, a figura da Virxe María unificouse coa de Pachamama para moitos pobos indíxenas.^[3]

1. ↑ ^{1,0 1,1} Dransart, Penny. (1992) "Pachamama: The Inka Earth Mother of the Long Sweeping Garment." Dress and Gender: Making and Meaning. Ed. Ruth Barnes and Joanne B. Eicher. New York/Oxford: Berg. 145-63. Print.
2. ↑ ^{2,0 2,1} Matthews-Salazar, Patricia. (2006) "Becoming All Indian: Gauchos, Pachamama Queens, and Tourists in the Remaking of an Andean Festival." Festivals, Toursism and Social Change: Remaking Worlds. Ed. David Picard and Mike Robinson. N.p.: Channel View Publications. 71-81. Print.
3. ↑ Merlino, Rodolfo y Mario Rabey (1992). "Resistencia y hegemonía: Cultos locales y religión centralizada en los Andes del Sur". Allpanchis (en castelán) (40): 173–200.