Par de bases

En xenética e bioloxía molecular un par de bases son dous nucleótidos opostos e complementarios situados nas cadeas enfrontadas do ADN (ou ás veces do ARN) que están conectadas por enlaces de hidróxeno (frecuentemente abreviadas como pb ou nos textos ingleses bp).

Nos pares de bases de Watson e Crick canónicas do ADN, a adenina (A) forma un par de bases coa timina (T), e a guanina (G) fai o mesmo coa citosina (C). No ARN ás veces poden aparecer bases apareadas en secuencias complementarias da mesma cadea, que están dobradas e quedan enfronte; neste caso a timina é substituída polo uracilo (U), conectándose coa adenina, polo que os pares son A-U, G-C. Tamén hai apareamentos de bases que non seguen a paridade canónica de Watson e Crick, especialmente no ARN, que poden ser pares de bases Hoogsteen ou pares de bases cambaleantes.

O apareamento de bases tamén é o mecanismo polo cal os codóns das moléculas de ARN mensaxeiro se unen os anticodóns do ARN de transferencia durante a tradución de proteínas. Ademais algúns encimas que regulan a expresión xenética poden recoñecer rexións concretas do ADN ou ARN nas que hai determinados apareamentos de bases.

O tamaño dun xene individual ou dun xenoma enteiro mídese frecuentemente en pares de bases. O xenoma humano haploide (23 cromosomas) estímase que ten aproximadamente 3 billóns de pares de bases e contén de 20 a 25 mil xenes distintos.^[1]

1. ↑ International Human Genome Sequencing Consortium (2004). "Finishing the euchromatic sequence of the human genome.". Nature 431 (7011): 931-45. PMID 15496913