Back Публий Лициний Крас (син на триумвир) Bulgarian Publi Licini Cras Dives (llegat) Catalan Publius Licinius Crassus (Legat) German Πόπλιος Λικίνιος Κράσσος (γιος του Μάρκου) Greek Publius Licinius Crassus (son of triumvir) English Publio Licinio Craso Spanish Publio Lizinio Kraso Basque پوبلیوس لیکینیوس کراسوس Persian Publius Crassus Finnish Publius Crassus French
| Nome orixinal | (la) P.Licinius M.f. Crassus  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | c. 82 a. C. Roma Antiga |
| Morte | 53 a. C. (28/29 anos) Harran, Turquía |
| Causa da morte | suicidio |
 Cónsul romano | |
| 58 a. C. – 53 a. C. | |
| Maxistrado monetario | |
| 55 a. C. – 55 a. C. | |
| Actividade | |
| Ocupación | político da Roma antiga, militar da Roma antiga, mestre acuñador |
| Período de tempo | República Romana Tardía |
| Carreira militar | |
| Conflito | Guerra das Galias batalla de Carras |
| Familia | |
| Familia | Licinios Crasos |
| Cónxuxe | Cornelia Metella (–52 a. C.) |
| Pais | Marco Licinio Craso e Tértula |
| Irmáns | Marco Licinio Craso |
| Descrito pola fonte | Paulys Realenzyklopädie der klassischen Altertumswissenschaft Real'nyj slovar' klassicheskih drevnostej po Ljubkeru |
Publio Licinio Craso, orixinalmente Publius Licinius Crassus, nado o 86 ou 82 a. C. e falecido o 53 a. C., foi un dos dous fillos de Marco Licinio Craso, o chamado triumvir, e Tertulla, filla de Marco Terencio Varrón Lúculo.[1] Pertenceu á última xeración de nobiles romanos que chegaron á maioría de idade e comezaron unha carreira política antes do derrube da República. Entre os seus compañeiros figuraban Marco Antonio, Marco Xunio Bruto, Décimo Xunio Bruto Albino, o poeta Caio Valerio Catulo e o historiador Caio Salustio Crispo.
Publio Craso serviu baixo Xulio César na Galia do 58 ao 56 a. C. Demasiado novo para recibir unha comisión formal do Senado, Publio distinguiuse como oficial ao mando nas campañas entre as tribos armoricanas (Bretaña) e en Aquitania. Foi moi apreciado polo César e tamén por Cicerón, que eloxiou a súa capacidade de falar e o seu bo carácter. Ao seu regreso a Roma, Publio casou con Cornelia Metela, a dotada filla intelectual de Metelo Escipión, e comezou a súa activa carreira política como triunvir monetalis.
A prometedora carreira de Publio viuse truncada cando morreu xunto co seu pai na batalla de Carras contra o Imperio parto.[2] Cornelia, coa que probablemente non tivo fillos, casou entón co moito máis vello Cneo Pompeio Magno.
- ↑ Smith, William (1870). "Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology" 2: 831.
- ↑ Rawson, Elizabeth (1982). "Crassorum Funera". Société d'Études Latines de Bruxelles. JSTOR 41532598.