Himno | As Salam al Amiri | ||||
---|---|---|---|---|---|
Lema | «Ble daw breuddwydion yn fyw» | ||||
Localización | |||||
| |||||
Capital | Doha | ||||
Contén a división administrativa | Ad-Dawhah (municipality) (en) Al Ghuwariyah (pt) Al Jumaliyah (pt) Al Khor (pt) Al Shamal (pt) Al-Wakrah (pt) Ar Rayyan Jariyan al Batnah (pt) Mesaieed (pt) Umm Salal (pt) | ||||
Poboación | |||||
Poboación | 2.639.211 (2017) (230,76 hab./km²) | ||||
Lingua oficial | lingua árabe | ||||
Relixión | islam | ||||
Xeografía | |||||
Parte de | |||||
Superficie | 11.437 km² | ||||
Punto máis alto | Qurayn Abu al Bawl (en) (103 m) | ||||
Punto máis baixo | Golfo Pérsico (0 m) | ||||
Comparte fronteira con | |||||
Creación | 1870 | ||||
Organización política | |||||
Forma de goberno | monarquía constitucional | ||||
• Emir of the State of Qatar (en) | Tamim bin Hamad Al Thani (2013–) | ||||
• Prime Minister of Qatar (en) | Mohammed bin Abdul Rahman Al Thani (pt) (2023–) | ||||
Órgano lexislativo | Consultative Assembly of Qatar (en) , (Escano: 45) | ||||
Membro de | |||||
PIB nominal | 179.677.131.707 $ (2021) | ||||
Moeda | Rial catarense (pt) | ||||
Identificador descritivo | |||||
Fuso horario | |||||
Dominio de primeiro nivel | .qa | ||||
Prefixo telefónico | +974 | ||||
Teléfono de emerxencia | 999 e 112 | ||||
Código de país | QA | ||||
Sitio web | diwan.gov.qa | ||||
Qatar[1] (/ˈkætɑːr/,[2]) (en árabe: قطر), oficialmente o Estado de Qatar (en árabe: دولة قطر, Dawlat Qatar) é un país soberano localizado no oeste de Asia, ocupando a pequena Península de Qatar na costa noroeste da Península Arábiga. Ten fronteira terrestre con Arabia Saudita no sur, co resto do seu territorio rodeado polo Golfo Pérsico. Un estreito no Golfo Pérsico separa Qatar do seu veciño Bahrain, tamén compartindo fronteiras marítimas cos Emiratos Árabes Unidos e Irán. A capital é Doha, onde vive máis do 80% da poboación do país.
Qatar foi gobernado como unha monarquía hereditaria pola Casa de Thani desde que Mohammed bin Thani asinou un tratado cos británicos en 1868 que recoñecía o seu status separado. Seguindo o goberno dos Otománs, Qatar converteuse nun protectorado británico a principios do século XX ata conseguir a súa independencia en 1971. O emir actual é Tamim bin Hamad Al Thani, que ocupa case todos os poderes executivos e a autoridade lexislativa en virtude da Constitución de Qatar, así como o control do poder xudicial.[3] Nomea ao primeiro ministro e ao gabinete. A Asemblea Consultiva parcialmente elixida pode bloquear a lexislación e ten unha capacidade limitada para destituír ministros.
A principios de 2017, a poboación total de Qatar era de 2,6 millóns: 313.000 cidadáns de Qatar e 2,3 millóns de expatriados.[4] A súa relixión oficial é o islam.[5] En termos de ingresos, o país ten o cuarto PIB (PPA) per cápita máis alto do mundo,[6] e o sexto máis alto RNB per cápita (método Atlas).[7] Qatar ten o terceiro IDH máis alto do mundo árabe.[8] É unha economía de ingresos altos, apoiada polas terceiras reservas de gas natural e reservas de petróleo máis grande do mundo.[9] Qatar é o maior exportador mundial de gas natural licuado,[10] e o maior emisor de dióxido de carbono do mundo per cápita.[11]
No século XXI, Qatar emerxeu como unha potencia media no mundo árabe grazas á súa riqueza de recursos,[12][13] así como o seu grupo de medios de comunicación en expansión global, Al Jazeera Media Network, e, segundo se informa, apoiou financieiramente a varios grupos rebeldes durante a Primavera Árabe.[14][15][16] Os dereitos humanos en Qatar considérase polos académicos e organizacións non gobernamentais como xeralmente pobres, con restricións ás liberdades civís como as liberdades de asociación, expresión e prensa, así como o seu trato a miles de traballadores migrantes que equivale a traballo forzoso para proxectos no país.[17][18] O Mundial de Fútbol de 2022 concedido a Qatar en virtude de controvertidas circunstancias, converténdoo no primeiro país musulmán do mundo árabe en acoller o evento.[19] Qatar acolleu os Xogos Asiáticos de 2006, e tamén acollerá os Xogos Asiáticos de 2030.[20]