Back RMS Titanic Afrikaans ታይታኒክ Amharic Titanic AMI RMS Titanic ANG آر إم إس تيتانيك Arabic تيطانيك ARY الباخره تايتانيك ARZ আৰ. এম. এছ. টাইটানিক Assamese RMS Titanic AST Titanik Azerbaijani
| RMS Titanic | |
|---|---|
 O Titanic en Southampton, a poucos días da súa viaxe inaugural. | |
| Historial | 
|
| Estaleiro | Harland and Wolff, Belfast 
|
| Clase | Olympic |
| Tipo | transatlántico |
| Operador |  White Star Line
|
| Porto de rexistro | Liverpool
|
| Autorizado | 17 de setembro de 1908 [1] |
| Posta en grella | 31 de marzo de 1909 |
| Botado | 31 de maio de 1911 |
| Asignado | 31 de marzo de 1912 |
| Viaxe inaugural | 10 de abril de 1912 |
| Baixa | 15 de abril de 1912 (afundíuse) |
| Destino | Nova York (non chega) |
| Características xerais | |
| Desprazamento | 52.300 toneladas (46.328 de tonelaxe) |
| Eslora | 269 m |
| Manga | 28,5 m |
| Puntal | 19,7 m |
| Calado | 10,54 m [2] |
| Calado aéreo | 45,5 m [2] |
| Cubertas | 9 |
| Propulsión | Dúas hélices laterais de 3 pás e unha central de 4 pás. |
| Potencia | 46.000 CV (deseño) - 59.000 CV (máxima) |
| Velocidade | 21 nós (39 km/h) |
| Tripulación | 892 |
| Capacidade | 3.547 (pasaxeiros e tripulación) |
O RMS Titanic (en inglés: Royal Mail Steamship Titanic) foi un transatlántico construído en Irlanda do Norte, que afundiu na súa viaxe inaugural a través do océano Atlántico Norte ao colidir cun iceberg a noite do 14 ao 15 de abril de 1912 na viaxe a Nova York. Finaron máis de 1500 persoas e recolléronse soamente uns 300 corpos do mar. Considérase popularmente a maior traxedia naval dun só buque da historia, aínda que outros afundimentos producisen máis vítimas, coma os do Steuben (4500) ou o KS Wilhelm Gustloff (7000).
O Titanic era o segundo dun trío de transatlánticos, a clase Olympic, que pretendía dominar o negocio das viaxes transoceánicas a principios do século XX.
O RMS Olympic foi botado ao mar no 1910 e entrou en servizo no 1911, o Titanic foi botado no 1911 e entrou en servizo no 1912, e o HMHS Britannic foi botado no 1914 e entrou en servizo no 1915, aínda que o comezo da primeira guerra mundial fixo que nunca prestase servizo comercial, sendo destinado a buque hospital.
Foron deseñados por Alexander Carlisle e Thomas Andrews e eran propiedade da White Star Line. Construídos nos estaleiros de Harland and Wolff en Belfast (Irlanda do Norte, Reino Unido), a clase Olympic destacaba polo seu tamaño, luxo e avances técnicos fronte aos transatlánticos da competencia, o RMS Lusitania e o RMS Mauretania, da Cunard Line. O Titanic foi o barco de pasaxeiros máis grande e luxoso da época xunto co Olympic.
O buque estaba equipado con algunhas medidas de seguranza avanzadas para a época, como os tabiques do seu casco e comportas estancas activadas a distancia dende a ponte de mando. Porén, estas medidas resultaron insuficientes, xa que só portaba botes salvavidas para 1178 persoas,[3] pouco máis da metade das que ían a bordo na súa viaxe inaugural e un terzo da capacidade total de 3547 persoas.
O afundimento do Titanic e o gran número de vítimas supuxo unha modificación da normativa de seguridade naval. En 1914 foi aprobado o convenio SOLAS de seguridade no mar.
- ↑ Beveridge, Daniel; Andrews, Scott (2009). «Chapter 1: Inception & Construction Plans». En Braunschweiger, Art. Titanic: The Ship Magnificent. I. Gloucestershire, United Kingdom: History Press. ISBN 0-7524-4606-1, 9780752446066. Consultado el 25 de maio de 2011.
- ↑ 2,0 2,1 McCluskie 1998, p. 22.
- ↑ Mark Chirnside 2004, p. 161.