Segunda guerra chechena | |||
---|---|---|---|
![]() Conflito de Chechenia | |||
Tipo | guerra ![]() | ||
Data | |||
Resultado | Vitoria rusa
| ||
Localización | Chechenia ![]() | ||
Belixerantes | |||
| |||
Líderes | |||
Baixas | |||
| |||
Composto por | |||
Atentados contra apartamentos russos em 1999 (pt) ![]() ![]() ![]() | |||
[ Wikidata ] |
A segunda guerra chechena foi iniciada por Rusia o 26 de agosto de 1999 trala invasión do veciño Daguestán por parte de Chechenia e guerrilleiros da Brigada Internacional Islamita e, tamén motivados, por unha serie de atentados en Rusia que causaron centos de mortes, sendo acusados os chechenos destes actos. O 1 de outubro as tropas rusas entraron en Chechenia.[1][2] A campaña terminou coa independencia de facto da República Chechena de Ichkeria e restaurou o control federal ruso sobre o territorio. A pesar de que é considerado por moitos como un conflito interno dentro da Federación de Rusia, a guerra atraeu a un gran número de combatentes estranxeiros.
Durante a campaña inicial, militares e forzas paramilitares chechenas prorrusas enfrontáronse aos separatistas chechenos en combate aberto, e apoderáronse da capital chechena, Grozni, despois dun asedio de inverno que durou desde finais de 1999 até febreiro de 2000. Rusia estableceu un goberno directo en Chechenia en maio de 2000 e, despois da escalada ofensiva a resistencia chechena, continuou causando baixas rusas en toda a rexión do Cáucaso Norte e desafiou o control político ruso sobre Chechenia durante varios anos máis. Algúns separatistas chechenos tamén levaron a cabo ataques contra civís en Rusia. Estes ataques, así como as violacións xeneralizadas de dereitos humanos cometidas polas forzas rusas e separatistas, provocaron a condena internacional.
O 15 de abril de 2009, a operación antiterrorista en Chechenia rematara oficialmente.[3] A cifra exacta de baixas deste conflito é aínda descoñecida. As estimacións non oficiais indican entre 25 000 e 50 000 mortos ou desaparecidos, a maioría civís en Chechenia. As baixas rusas foron máis de 5200 (cifras oficiais de vítimas rusas) e ao redor de 11 000, segundo o Comité de Nais de Soldados.[4][5]