O Segundo Concílio de Niceia foi o sétimo concilio ecuménico do cristianismo[1], e o último en ser aceptado tanto pola Igrexa católica como pola ortodoxa. Reuniuse do 24 de setembro ao 23 de outubro de 787 en Nicea (sede do Primeiro Concilio de Nicea; agora İznik en Turquía). O tema central foi a lexitimidade da veneración de imaxes de santos[2] que suprimira un edicto do Imperio Bizantino durante o reinado de León III (717 - 741), e que seu fillo Constantino V (741 - 775) aplicara ferreamente.