Na mitoloxía grega, unha serea é unha ninfa filla do río Aqueloo, o maior río de Grecia, e dunha musa, Calíope para uns; Terpsícore, para outros; ou Estérope, filla de Éurite, segundo outros máis [1]. Segundo outras versións, as sereas poden ser fillas de Forcis e Xea. Cos seus cantos engaiolaba os mariñeiros e provocaba a súa morte contra os cantís que arrodeaban a súa illa. Segundo a tradición grega, as sereas vivían nos cantís das costas (Lenda das Sereas), como podemos ver nos gravados do mito de Ulises.
En Galiza son coñecidas como mulleres mariñas e outros nomes como Mariña ou Marosa, e están moi vinculadas a outros mitos como o da Maruxaina ou as xacias e xacios.[2][3]
Aínda que este ser mitolóxico vénnos de herdanza do mundo grego, pénsase que a súa orixe é anterior (Persa ou Indoeuropeo).[Cómpre referencia]