Tesouro de Villena | |
Tipo | Tesouro / Brazaletes / Recipientes |
Características | |
Materiais | Ouro, prata, ferro, ámbar |
Descuberta | |
Localización | Villena, Comunidade Valenciana |
Data | 1964 |
Conservación | |
Localización | Museo Arqueolóxico Municipal de Villena |
O Tesouro de Villena é un dos achados áureos máis importantes da Idade de Bronce europea. Está conformado por 59 obxectos de ouro, prata, ferro e ámbar que totalizan un peso de case 10 quilos. Esa magnitude convérteo no tesouro de vaixela áurea máis importante da Península Ibérica e o segundo de toda Europa, só superado polo das Tumbas Reais de Micenas, Grecia.[1] Ademais, destacan as pezas de ferro xa que son as máis antigas achadas en España e corresponden a unha fase na que o ferro se consideraba metal precioso e, polo tanto, atesourable.
Encontrouno en 1963 o arqueólogo villenense José María Soler nas proximidades de Villena (Alacant, España), e desde entón foi a peza clave do Museo Arqueolóxico de Villena. Do seu descubrimento fixéronse eco a maioría dos medios estatais varios do estranxeiro, entre eles de Francia, Alemaña e os Estados Unidos. O orixinal foi exposto en Madrid, Alacant, Toquio e Kyoto, e existen dúas copias de todo o conxunto que son usadas para expoñelo sen poñelo en perigo, mentres que o orixinal se conserva permanentemente nunha vitrina blindada do Museo Arqueolóxico de Villena.
Desde o punto de vista histórico, artístico e arqueolóxico, o Tesouro de Villena constitúe un «unicum», un depósito non normalizado, polo seu peso e contido (A. Perea). De feito, trátase do segundo tesouro de vaixela áurea máis importante de Europa, tras o das Tumbas Reais de Micenas en Grecia (A. Mederos).