Tokelau

Modelo:Xeografía políticaTokelau
Imaxe

HimnoGod Save the King Editar o valor en Wikidata

Lema«Tokelau for the Almighty»
«Токелау за Всемогъщия» Editar o valor en Wikidata
Localización
lang=gl Editar o valor en Wikidata Mapa
 9°10′00″S 171°50′00″O / -9.1667, -171.8333
Reinos da CommonwealthNova Zelandia Editar o valor en Wikidata
CapitalAtol Fakaofo Editar o valor en Wikidata
Poboación
Poboación1.499 (2016) Editar o valor en Wikidata (149,9 hab./km²)
Lingua oficialLingua tokelauana
lingua inglesa Editar o valor en Wikidata
Xeografía
Superficie10 km² Editar o valor en Wikidata
Organización política
Membro de
UNESCO (2001–) Editar o valor en Wikidata
MoedaDólar neozelandés Editar o valor en Wikidata
Identificador descritivo
Fuso horario
Dominio de primeiro nivel.tk Editar o valor en Wikidata
Prefixo telefónico+690 Editar o valor en Wikidata
Código de paísTK Editar o valor en Wikidata

Tokelau[1] é un pequeno territorio da Polinesia, baixo administración da Nova Zelandia, que corresponde ás illas do mesmo nome, tamén coñecidas como Illas da Unión. Os veciños máis próximos son Kiribati ao norte, as Illas Cook ao leste, Samoa e a Samoa Americana ao sur e Tuvalu ao oeste.

Consta de tres illas, Atafu, Nukunono e Fakaofo.

O arquipélago de Tokelau está formado por tres atois no sur do océano Pacífico (Atafu, Nukunonu e Fakaofo), situadas a 480 km ó N de Samoa Occidental. O clima é cálido. Como non hai estradas nin automóbiles, todo o transporte faise por mar. De acordo co relatorio da ONU, de 1989, Tokelau fai parte das illas que poden desaparecer no século XXI en caso de que non se tomen medidas para conter o efecto estufa, que aumenta o nivel dos océanos.

Cada atol ten o seu propio centro administrativo.

O administrador-xeral escólleo o ministro das Relacións Exteriores da Nova Zelandia. A posesión da terra é exclusividade dos nativos. As principais fontes de renda do arquipélago son a venda de licenzas de pesca, a produción dun tipo especial de atún, o coco e a venda de selos postais.

  1. Sanmartín Rei, Goretti; et al. (2012). Criterios para o uso da lingua (PDF) (3ª ed.). Servizo de Normalización Lingüística, Universidade da Coruña. p. 126. ISBN 978-84-9749-504-2. 

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne