A virtude (do latín virtutem), é a acción máis apropiada á natureza de cada ser; é a integridade e excelencia moral, poder e forza, castidade ou pureza. Esta acción propia de cada ser é tamén o ben propio de cada ser. No home, por tanto, a virtude é a excelencia da súa parte esencial que é a alma.
O virtuoso é o que está en camiño de ser sabio, porque sabe como chegar ás súas metas sen pisar as dos outros, porque pon aos demais do seu lado e lévaos a alcanzar un obxectivo diferente. O virtuoso é o que «sabe remar contra a corrente».
Tamén, unha persoa virtuosa é aquela que sabe sacar adiante calquera problema que se aveciña. É unha persoa que ten moitas calidades e ponas en práctica a diario. A persoa que quere ser virtuosa loita por adquirir ese hábito bo que fai ao ser humano capaz de cumprir o ben.