Jamaica (en) Xaymaca (tnq) Yamaye (tnq) Jumieka (jam) ![]() | |||||
Himno | Jamaica, Land We Love ![]() | ||||
---|---|---|---|---|---|
Lema | «Out of Many, One People» «От множеството - един народ» «Allan o lawer, un bobl» ![]() | ||||
Localización | |||||
| |||||
Capital | Kingston ![]() | ||||
Contén a división administrativa | |||||
Poboación | |||||
Poboación | 2.697.983 (2011) ![]() | ||||
Lingua oficial | lingua inglesa Patois xamaicano ![]() | ||||
Xeografía | |||||
Parte de | |||||
Superficie | 10.991,90954 km² ![]() | ||||
Bañado por | Mar Caribe ![]() | ||||
Punto máis alto | Pico Blue Mountain (pt) ![]() ![]() | ||||
Punto máis baixo | Mar Caribe (0 m) ![]() | ||||
Comparte fronteira con | |||||
Datos históricos | |||||
Precedido por | |||||
Creación | 1962 ![]() | ||||
Organización política | |||||
• Monarca ![]() | Carlos III do Reino Unido (2022–) ![]() | ||||
Órgano executivo | Goberno de Xamaica ![]() | ||||
• Primeiro-ministro da Jamaica (pt) ![]() ![]() | Andrew Holness ![]() | ||||
Órgano lexislativo | Parlamento de Xamaica , (Escano: 84) ![]() | ||||
Membro de | |||||
PIB nominal | 14.657.586.359 $ (2021) ![]() | ||||
Moeda | Dólar xamaicano ![]() | ||||
Identificador descritivo | |||||
Fuso horario | |||||
Dominio de primeiro nivel | .jm ![]() | ||||
Prefixo telefónico | +1876 ![]() | ||||
Teléfono de emerxencia | 110, 112, 911 e 119 ![]() | ||||
Código de país | JM ![]() | ||||
Sitio web | gov.jm ![]() | ||||
![]() |
Xamaica[1] (i/dʒəˈmeɪkə/; en inglés e oficialmente Jamaica) é un país insular situado no mar Caribe. Cunha extensión de 10 990 km², 240 km de longo e un máximo de 80 km de ancho, é a terceira illa máis grande das Grandes Antillas e do Caribe (despois de Cuba e Hispaniola).[2] Xamaica atópase a 630 km do continente centroamericano, a uns 145 km. ao sur de Cuba e a 191 km ao oeste daHispaniola (a illa que contén os países,de Haití e da República Dominicana); o Territorio Británico de Ultramar das Illas Caimán atópase uns 215 km. ao noroeste.[2]
Orixinalmente habitada polos pobos indíxenas Taínos, a illa pasou baixo o dominio español tras a chegada de Cristovo Colón en 1494. Moitos dos indíxenas morreron na conquista ou morreron de enfermidades, despois os españois levaron un gran número de escravos africanos a Xamaica como traballadores.[2] Chamada Santiago polos españois, a illa permaneceu en posesión de España ata 1655, cando Inglaterra (máis tarde Gran Bretaña) conquistouno, renomeándoa como Xamaica. Baixo o Dominio colonial británico Xamaica converteuse nun gran exportador de azucre, cunha economía de plantacións dependente dos escravos africanos e máis tarde dos seus descendentes. Os británicos emanciparon por completo a todos os escravos en 1838, e moitos libertos optaron por ter granxas de subsistencia no canto de traballar nas plantacións. A partir da década de 1840, os británicos comezaron a utilizar man de obra chinesa e india contratada para traballar nas plantacións. A illa alcanzou a súa independencia do Reino Unido o 6 de agosto de 1962.[2]
Con 2,8 millóns de habitantes Xamaica é o terceiro país anglófono máis poboado das Américas (despois dos Estados Unidos e o Canadá), e o cuarto país máis poboado do Caribe. Kingston é a capital e cidade máis grande do país. A maioría dos xamaicanos son de ascendencia África subsahariana, con importantes minorías de europeos, asiáticos orientais (principalmente chineses), indios, libaneses e minorías de raza mestiza.[2] Debido a unha alta taxa de emigración por motivos de traballo desde a década de 1960 , hai unha gran diáspora xamaicana, particularmente en Canadá, o Reino Unido e os Estados Unidos. O país ten unha influencia global que desmente o seu pequeno tamaño, foi o lugar de nacemento da relixión Rastafari, a música reggae (e xéneros asociados como dub, ska e dancehall), e é internacionalmente destacada nos deportes, sobre todo crícket, sprinters e atletismo.[3][4][5] Xamaica considérase a miúdo a superpotencia cultural menos poboada do mundo.[6][7]
Xamaica é un país de ingresos medios-altos[5] cunha economía moi dependente do turismo, ten unha media de 4,3 millóns de turistas ao ano.[8] Xamaica ten un rendemento favorable en medicións da liberdade de prensa e de gobernanza democrática. Ocupou o primeiro lugar do Caribe no Informe sobre a felicidade no mundo de 2021.[9] Non obstante, está peor para os dereitos civís das persoas LGBT, ocupando o último lugar no hemisferio occidental.[10] Politicamente é un reino da Commonwealth, con Carlos III do Reino Unido como Rei de Xamaica.[2] O seu representante designado activo no país é o Gobernador Xeral de Xamaica, cargo que ocupa Patrick Allen desde 2009. Andrew Holness exerceu como Primeiro Ministro de Xamaica desde marzo de 2016. Xamaica é unha monarquía constitucional parlamentaria con poder lexislativo conferido ao Parlamento de Xamaica bicameral, formado por un Senado designado e unha Cámara de Representantes elixida directamente.[2]