Back خضاب Arabic Pigmentu AST Piqment Azerbaijani Пігмент Byelorussian Пигмент Bulgarian রঞ্জক চূর্ণ Bengali/Bangla Pigment (materijal) BS Pigment Catalan Pigment Czech Pigment Danish

Pigment

Klorofil daje listovima zelenu boju.
Prirodni pigment ultramarin u obliku praha.
Sintetski organski pigment ultramarin.
Slika konja u okeru iz francuske špilje Lascaux.
Željezov(III) oksid ili željezno crvenilo, čisti prah (hrđa).
Elizabeta I. je znala koristiti olovno bjelilo da bi dobila blijedi ten.
Svjetlosti različitih valnih duljina (boja) upadaju u pigment. Ovaj pigment upija crvenu i zelenu svjetlost, ali odbija plavu, stvarajući plavu boju pigmenta.
Titanijev dioksid je najkvalitetniji bijeli pigment u bojama i lakovima.
Osušeni nalič zelene boje.
Pigmenti u boji koji su se koristili na ratnom brodu Vasa, a olovno bjelilo je na najdonjoj polici, drugi s lijeva.
Pigmenti na prodaji (tržnica Goa, Indija).
Vermilion, cinober ili rumenica je narančasto crveni, skarletni pigment, izvorno proizveden u prah usitnjenog minerala cinabarita.
Titanijev žuti pigment.
Pariško plava ili prusko plava (berlinsko modrilo).
Čađa (E152) je jedan od oblika kemijskog elementa ugljika. To je amorfni ugljikov prah (crna prašina) s česticama kuglastog promjera od 10 do 80 nm.
Kromov žuti pigment ili kromova žuta.
Organski pigment alizarin.
Zbirka prvih upotrebljivih anilinskih boja (Tehničko sveučilište u Dresdenu).
Ftalocijaninski zeleni pigment.
Žuta boja pojedinih lišajeva (ovdje Caloplaca thallincola) nastaje zbog prisutnosti antrakinona.
Perinonski narančasti pigment.
Usporedba između aluminijskog pigmenta sa svojstvom isplivavanja (lijevo) i aluminijskog pigmenta s neisplivavajućim česticama (desno).
Sedefasti lak za nokte.
Manganski ljubičasti pigment je ustvari amonij-manganov(III) pirofosfat.
Uzorak pigmenta minija ili crvenog olova, napravljen pečenjem pigmenta olovnog bjelila.
Bombarderi B-25 Mitchell, obojani temeljnom bojom od cinkovog žutila, sastavljani 1942.
Cinkov fosfat.
Svjetleći pigmenti koja se vide pod ultraljubičastim zračenjem.
Glazura osim povećanja otpornosti i nepropusnosti za vodu služi i za dobivanje ljepšeg izgleda.
Kobaltni ljubičasti pigment je ustvari kobalt(II) fosfat.
Kobaltna plava, kobaltni plavi pigment ili kobaltovo modrilo je ustvari kobalt(II) oksid.
Kadmijev žuti pigment ili kadmijevo žutilo je ustvari kadmijev sulfid CdS.
Kadmijev crveni pigment ili kadmijevo crvenilo je ustvari kadmijev sulfid CdS s dodacima selenija.
Umbra je pigment koji sadrži od 45 do 70% Fe2O3 i sa znatnim udjelom manganovog dioksida (od 5 do 20%).
Sijena je pigment koji nakon žarenja dobije crvenosmeđu boju.
Kromoksidna zelena kao pigment.
Raspršenje svjetlosti je veće za bijele pigmente što je veći indeks loma svjetlosti.
Temeljna boja.
Cinkov oksid kao bijeli pigment.
Čađa se primjenjuje kao ojačavajuće sredstvo u proizvodnji gume (više od 90% količina).
99,999% čista grafitna šipka, 1 x 3 cm.
Željezno crnilo.

Pigment (lat. pigmentum: boja) je tvar različita kemijska sastava koja je nositelj boje u živih organizama. Nalaze se u stanicama u obliku zrnaca, kapljica i kristala; često su vezani na bjelančevine. Važni su za život biljaka, životinja i čovjeka. Podrijetlo im je dvojako: stvoreni su u protoplazmi specijalnih stanica kao endogeni pigmenti (plastidi) ili dospijevaju u stanice infiltracijom kao egzogeni pigmenti. Najrašireniji su pigmenti: porfirini (klorofil, hemoglobin, citokromi i drugi), karotenoidi (žuti ksantofili i narančasti do narančastocrveni karoteni, koji se nalaze u različitim tkivima biljaka, praživotinja, spužava, mahovnjaka, ježinaca, kralježnjaka, te fukoksantin u smeđih i nekih drugih alga), fikobilini (fikoeritrin i fikocijan), antocijani (crvene, ljubičaste i plave boje) te njihove bezbojne modifikacije leukoantocijanidini (bijela boja latica), flavoni i flavonoidi (žute boje poznate i pod nazivom antoksantini; nalaze se u listovima, cvjetovima i plodovima biljaka, a dolaze i u nekih vrsta kukaca i ježinaca). U vakuolama većine biljaka reda Caryophyllales nalaze se crveni ili žuti betalaini, koji u svojoj molekuli sadrže dušik: betanidin u korijenu cikle, filokaktin u biljkama roda Phyllocactus, žuti pigment u zapadnoindijske opuncije. Takav je i amanitin, crveni pigment u otrovne gljive crvene muhare. U biljnom svijetu rašireni su i kinoni (primjerice smeđa jesenja boja listova kruške), a dolaze i u unutarnjim organima ježinaca i kukaca (naftokinoni). U perju, dlakama i koži životinja i čovjeka nalaze se  melanini. Kod patoloških stanja pigmenti mogu biti abnormalno pojačani (na primjer kod žutice) ili ih nema (albinizam). Raspodjela pigmenata na površini (koži) ljudskoga, životinjskoga ili biljnoga organizma naziva se pigmentacija.[1]

Pigment je materijal koji izgleda obojeno zbog selektivne apsorpcije i refleksije svjetlosti. Pigmenti se koriste kao tvari koje daju boju naličima, tintama, plastičnim i tekstilnim materijalima te prehrambenim i kozmetičkim proizvodima. Mogu biti od prirodnih materijala (organskog ili anorganskog podrijetla) ili umjetni (kemijski sintetizirani). Na primjer pigmenti minerala: oker, crveni, zeleni ili pigmenti iz školjaka. U industriji i umjetnosti pigmenti su netopive, čvrste tvari koje se obično koriste u obliku praha zajedno s vezivima (ulje, ljepilo, lakovi, jaje) i drugim sastojcima (na primjer voda).

Svijet u kojem živimo šaren je od boja i nezamisliv je bez pigmenata. Gotovo da i nema plohe ili predmeta oblikovanog ljudskom rukom a da ne sadrži ili da nije prekriven pigmentom. Knjige, novine, zidovi soba, pročelja zgrada, keramičke pločice, automobili, željeznički vagoni, brodovi, mostovi, sve je to prekriveno pigmentima. Guma i plastične mase od kojih se izrađuje mnoštvo predmeta za svakodnevnu upotrebu također su obojeni pigmentima.

  1. ↑ pigmenti, [1] "Hrvatska enciklopedija", Leksikografski zavod Miroslav Krleža, www.enciklopedija.hr, 2015.
From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne