| Íslenska stafrófið | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Aa | Áá | Bb | Dd | Ðð | Ee |
| Éé | Ff | Gg | Hh | Ii | Íí |
| Jj | Kk | Ll | Mm | Nn | Oo |
| Óó | Pp | Rr | Ss | Tt | Uu |
| Úú | Vv | Xx | Yy | Ýý | Þþ |
| Ææ | Öö | ||||
 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
A (borið fram a) er fyrsti bókstafur fönikísks stafrófsins svo og flestra afkomenda þess, til að mynda þess latneska. A var þó ekki sérhljóði eins og í hinu víðnotaða latneska stafrófi, heldur tákn fyrir öndun. Þegar Grikkir tóku upp skrifmál breyttist þetta því að hljóðið hentaði ekki hljóðum grískrar tungu.
Bókstafurinn A þróaðist líklegast út frá híeróglýfum Egypta eða frum-semíska stafrófinu.
|
|
|
|
|
|
| Egypsk híeróglýfa Uxahöfuð |
Frum-semískt Uxahöfuð |
Fönísk alefa | Grískt alfa | Forn-latneskt A | Latneskt A |
|---|