| ||||
Mehmed 6.
محمد السادس | ||||
Ríkisár | 27. apríl 1918 – 3. júlí 1922 | |||
Skírnarnafn | Mehmed bin Abdul Mecid | |||
Fæddur | 14. janúar 1861 | |||
Dolmabahçe-höll, Istanbúl | ||||
Dáinn | 16. maí 1926 | |||
Sanremo, Ítalíu | ||||
Gröf | Tekkiye-moska, Damaskus, Sýrlandi | |||
Undirskrift | ![]() | |||
Konungsfjölskyldan | ||||
Faðir | Abdúl Mejid 1. | |||
Móðir | Gülüstü Hanım | |||
Börn | Münire Sultan, Fenire Sultan, Fatma Ulviye Sultan, Rukiye Sabiha Sultan, Şehzade Mehmed Ertuğrul |
Mehmed 6. (محمد السادس, Meḥmed-i sâdis, وحيد الدين, Vahideddin á Ottómantyrknesku) (14. janúar 1861 – 16. maí 1926) var 36. og síðasti soldán Tyrkjaveldis. Hann ríkti í fjögur ár, frá 1918 til 1922. Sem bróðir Mehmeds 5. og elsti karlmeðlimur Osmanættarinnar varð Vahideddin erfingi að krúnunni eftir að fyrri erfinginn framdi sjálfsmorð árið 1916.[1] Hann steig á valdastól þann 4. júlí 1918 eftir dauða bróður síns, soldánsins. Mehmed var sonur Abdúl Mejid 1. soldáns og Gülüstü Hanım, abkasískrar aðalskonu.[2] Mehmed var steypt af stóli þegar tyrkneska soldánadæmið var leyst upp árið 1922.