Artikel iki prelu dirapèkaké supaya jumbuh karo wewaton artikel WikipédiaPanjenengan bisa mbiyantu ngrapèkaké artikel iki kanthi mérang dadi paragraf-paragraf utawa wikifikasi. Sawisé dirapèkaké, tandha iki kena dibusak. |
Materialisme yaiku paham sajeroning filsafat kang negesake yèn hal kang bisa dikandakaké ana yaiku matèri.[1] Sebeneré kabèh hal kasusun saka materi lan kabèh fenomena fenomena asil interaksi material.[1] Materi yaiku salah sijiné substansi.[1] Minangka téyori, materialisme kalebu paham ontologi monistik.[1] Nanging, materialisme béda karo téyori ontologis kang andhedhasar déning dualisme utawa pluralisme.[1] sajrone mènèhi penjelasan tunggal babagan realitas, materialisme berseberangan karo idealisme.[2]
Materialisme ora ngakui entitas-entitas nonmaterial kaya ta: roh, hantu, setan lan malaékat.[2] Pelaku-pelaku immaterial ora ana.[2] ora ana Allah utawa donya adikodrati/supranatural.[2] Realitas siji-sijiné yaiku materi lan kabèh sawiji wujud manifestasi saka aktivitas materi.[2] Materi lan aktivitase kang sipate abadi.[2] ora ana kang tukang ngobahake utawa sebab pertama.[2] ora ana kauripan, ora ana pikiran kang kekal. Kabèh tandha-tandha berubah, akhire nglewti eksistensi, kang mbalek manèh marang dhasar material primordial, abadi, sajrone salah sijiné peralihan wujud kang abadi saka materi.[2]