(mieh kölsche Sigge)
unn jeshrivve wii_mer_t_shprish
(mieh Sigge jeshrivve wii_mer_t_shprish)
Dä Schluff eß en ahle Iesebaan en Kriewel un direk drömeröm. Hä eß bei de äählßte privaate Baahne in jannz Deutshland.
Dä Schluff es jez en Museumsbahn. För dä Bedriev zoshtänndish ess ene Vereijn, dä „Schluff und historische Verkehrsmittel Krefeld e. V.“ en Kriiwel.
Der Name „Schluff“ kütt vun „schluffe“ wie mer sish denke kann, unn dat hätt zweijelej Sinn. Wänn dä Schluff aanjedamp kütt, do kannß de n schun vun wigk her piefe hüüre, un wenn e dann nööer kütt, da hüürt sish dat aan, wie wenn jaannnz laaanngsaahm eine met singe Schluffe övver de Ääd jeschluff köhm— nuur dat dat jet louder weet, wänn hä noh eß. Ish han et selver jehoot. Dat zweijte es, dä Schluff es nit jraad flöck. Dä schluff so zo saare durrəsh de Landschaff. Ish han et nit ußßprobeet, ävver ish jleuv, nääven däm Schluff kannz e mi m Faarat jemöötlish nevven heer faare.