30 Urania | |
---|---|
Genus | Asteroides Cinguli Principalis |
Res orbitales epochae 4 Ianuarii 2010 | |
Excentricitas | .1271374332883152 |
Axis semimaior | 2.365228791556646 UA |
perihelion | 2.064519673858511 UA |
aphelion | 2.665937909254782 UA |
Inclinatio orbitalis | 2.098475160083364° |
Longitudo nodi ascendentis | 307.7340008533721° |
Argumentum perihelii | 86.9989657062919° |
Anomalia media | 188.2669490575127° |
Periodus orbitalis | 3.6376250984436 anni |
Res physicae | |
Diameter | km |
Massa | kg |
Densitas media | g/cm3 |
Periodus rotationis | 13 h 41.159992 m |
Classis spectralis | Tholen: S, SMASS: Sl |
Magnitudo absoluta | 7.53 |
Albedo | 0.1714 |
De recognitione | |
Primus repertor | I. R. Hind |
Repertum | die 22 Iulii 1854 |
Designationes aliae | 1948 JK |
30 Urania,[1] olim designatione 1948 JK agnitus, est asteroides systematis solaris nostri, asteroidibus Cinguli Principalis attributus. Astronomis terrestribus magnitudinem absolutam 7.53 monstrat. Die 22 Iulii 1854 ab Ioanne Russell Hind in Londinio versato repertus est.[2] In mythologia Graeca Urania, e qua asteroides appellatus est, fuit Musa astronomiae.
Rerum orbitalium ratio epochae 4 Ianuarii 2010 constitit. Qua epocha 30 Urania per dies 1329 circa solem movebatur. Axem orbitalem habebat unitatum astronomicarum 2.37 et eccentricitatem 0.13, distans igitur a sole quam minime unitatibus 2.06, quam maxime unitatibus 2.67. Inclinatio orbitalis 2.1° reperiebatur, anomalia media 188.27°.