Back 5007 Keay (كويكب) ARZ (5007) Keay CE 5007 Keay English 5007 Keay Esperanto (5007) Keay Spanish سیارک ۵۰۰۷ Persian (5007) Keay French 5007 Keay Hungarian (5007) Քեյ Armenian 5007 Keay Italian
| 5007 Keay | |
|---|---|
| Genus | Asteroides Cinguli Principalis |
| Res orbitales epochae 4 Ianuarii 2010 | |
| Excentricitas | 0.1860462 |
| Axis semimaior | 2.6802868 UA |
| perihelion | 2.1816296 UA |
| aphelion | 3.1789440 UA |
| Inclinatio orbitalis | 13.33675° |
| Longitudo nodi ascendentis | 169.23202° |
| Argumentum perihelii | 161.32346° |
| Anomalia media | 184.75831° |
| Periodus orbitalis | 4.388136352909 anni |
| Res physicae | |
| Diameter | — km |
| Massa | kg |
| Densitas media | g/cm3 |
| Periodus rotationis | h m |
| Classis spectralis | Tholen: —, SMASS: — |
| Magnitudo absoluta | 13.4 |
| Albedo | — |
| De recognitione | |
| Primus repertor | R. H. McNaught |
| Repertum | die 20 Octobris 1990 |
| Designationes aliae | 1990 UH2, 1981 TT2, 1989 KH |
5007 Keay,[1] olim designationibus 1990 UH2, 1981 TT2, et 1989 KH agnitus, est asteroides systematis solaris nostri, asteroidibus Cinguli Principalis attributus. Astronomis terrestribus magnitudinem absolutam 13.4 monstrat. Die 20 Octobris 1990 a Roberto H. McNaught, astronomo apud Observatorium Siding Spring versato, repertus est.[2]
Rerum orbitalium ratio epochae 4 Ianuarii 2010 constitit. Qua epocha 5007 Keay per dies 1603 circa solem movebatur. Axem orbitalem habebat unitatum astronomicarum 2.68 et eccentricitatem 0.19, distans igitur a sole quam minime unitatibus 2.18, quam maxime unitatibus 3.18. Inclinatio orbitalis 13.34° reperiebatur, anomalia media 184.76°.
- ↑ Nomina asteroidum iussu Unionis Astronomicae Internationalis imposita sunt.
- ↑ "Discovery Circumstances: Numbered Minor Planets". IAU Minor Planet Center. Universitas Harvardiana