Back 8358 Rickblakley (كويكب) ARZ (8358) Рикблэкли CE 8358 Rickblakley English 8358 Rickblakley Esperanto سیارک ۸۳۵۸ Persian (8358) Rickblakley French (8358) Ռիկբլեքլի Armenian 8358 Rickblakley Italian (8358) Rickblakley Polish 8358 Rickblakley Portuguese
| 8358 Rickblakley | |
|---|---|
| Genus | Asteroides Cinguli Principalis |
| Res orbitales epochae 4 Ianuarii 2010 | |
| Excentricitas | 0.1821690 |
| Axis semimaior | 2.3936193 UA |
| perihelion | 1.9575761 UA |
| aphelion | 2.8296625 UA |
| Inclinatio orbitalis | 1.61283° |
| Longitudo nodi ascendentis | 309.18859° |
| Argumentum perihelii | 129.09306° |
| Anomalia media | 128.93926° |
| Periodus orbitalis | 3.7033163726215 anni |
| Res physicae | |
| Diameter | — km |
| Massa | kg |
| Densitas media | g/cm3 |
| Periodus rotationis | h m |
| Classis spectralis | Tholen: —, SMASS: — |
| Magnitudo absoluta | 14.6 |
| Albedo | — |
| De recognitione | |
| Primi repertores | C. S. Shoemaker, D. H. Levy |
| Repertum | die 4 Novembris 1989 |
| Designationes aliae | 1989 VN5, 1989 VL6, 1993 XU |
8358 Rickblakley,[1] olim designationibus 1989 VN5, 1989 VL6, et 1993 XU agnitus, est asteroides systematis solaris nostri, asteroidibus Cinguli Principalis attributus. Astronomis terrestribus magnitudinem absolutam 14.6 monstrat. Die 4 Novembris 1989 a Carolina Ioanne Spellmann Shoemaker et Davido H. Levy, astronomis apud Observatorium Palomar versatis, repertus est.[2]
Rerum orbitalium ratio epochae 4 Ianuarii 2010 constitit. Qua epocha 8358 Rickblakley per dies 1353 circa solem movebatur. Axem orbitalem habebat unitatum astronomicarum 2.39 et eccentricitatem 0.18, distans igitur a sole quam minime unitatibus 1.96, quam maxime unitatibus 2.83. Inclinatio orbitalis 1.61° reperiebatur, anomalia media 128.94°.
- ↑ Nomina asteroidum iussu Unionis Astronomicae Internationalis imposita sunt.
- ↑ "Discovery Circumstances: Numbered Minor Planets". IAU Minor Planet Center. Universitas Harvardiana