Absolutum in philosophia, metaphysica, religione, spiritualitate, aliisque contextibus est ens verissimum, ens ipsum in se contentum habitum, vel fortasse ens quod omnia entia alia transcendat et comprehendat.
Nonnulli philosophi pantheistici affirmant ens verissimum esse exsistentia impersonale, sicut realitas vel conscientia. Alii, sicut philosophi perennes, proponunt varia vocabula similia variasque notiones eandem entitatem absolutam designare.[1][2] Philosophi autem atheistici, agnostici, et scientifici[3] arguere possunt nonnullam proprietatem mathematicam[4] vel legem naturalem, sicut gravitatem vel naturam ipsam, ens verissimum esse.[5]
Plotinus docuit propositum philosophiae esse "Unum contemplari."[6]
Inter communia absoluti signa sunt arbores mundi, arbor vitae, microcosmus, ignis, liberi,[7] circuli, mandalae, et corpus humanum.