Alphabetum Morsianum[2] est ratio codicis informationis scriptae transmittendae per seriem binorum tonorum, luminum, vel crepituum qui ab auditore vel spectatore perito sine apparatu praecipuo recte intellegi possunt. Alphabetum Morsianum Internationale[1] abecedarium Latinum fundamentale ISO, nonnullas litteras additas, numeros Arabicos, et parvam signorum punctuationis rationisque (prosignorum) copiam scribitur series solitas signorum brevium et productorum, puncta et lineae appellata[1] (vulgo in usu radiophonico privato dit et dah). Quia multae linguae naturales praeter Anglicam plus quam viginti sex litteris Romanis utuntur, sunt amplificationes abecedarii Morsiani in illis linguis.
Quodque codicis Morsiani signum repraesentat aut unitatem textualem (litteram aut numerum) aut prosignum et per unicum punctorum aut linearum ordinem repraesentatur. Diurnitas lineae est triplus diurnitas puncti. Silentium breve quodque punctum aut linea sequitur, par spatii puncti. Litterae verbi spatio trium punctorum pari (una linea), et verba spatio septem punctorum pari separantur. Spatium puncti est prima unitas temporis.[1] Ad celeritatem communicationis augendam, spatium cuiusque litterae propemodum inverso ordine frequentiae in lingua Anglica variat. Ergo littera E, frequentissima littera Anglica, signum brevissimum habet, unum punctum.