Avaritia est "opinatio vehemens de pecunia, quasi valde expetenda sit, inhaerens et penitus insita."[1] Praeter pecuniae luxuriaeque[2] aviditatem, hominis avari est nimiae parsimoniae incumbere.[3] Avaritia vitium putatur esse menti hominis insitum, abstinentiae virtuti contrarium,[4] sicut etiam ex his dictis apparet:
|
|
Exemplum avaritiae in mythologia Graeca statutum est Midas, Phrygum rex, qui Dionysum, ut omnia quae tetigisset aurum fieret, precatus extrema passus fame periit. Avaritiae non solum apud antiquos Graecos et Romanos spernebantur, sed etiam homines aliorum morum et temporum idem fere de pecuniae aviditate et nimia possidemdi cupiditate sentiunt. Hodiernum avaritiae exemplum non omnino alienum a vero est Gordon Gekko, qui in pelliculis ab Oliverio Stone moderatis q.s. Wall Street et Wall Street: Money Never Sleeps praedo negotiatorius "avaritiam adiuvare" (Anglice: greed is good) docet. Si negotiatores hanc doctrinam exeuntibus decennio 199 imitati sunt (et primam pelliculam valde adprobaverunt), secunda pellicula plane monstrat, cuiusmodi effectus adsequendos adiuvet haec avaritiae doctrina.