Carstus

Carstus (-i m.)^[1] est genus prominentiae formatae propter solubilium lapidum dissolutionem, aliquando etiam propter praecipitationem, et in superficie et in interioribus partibus, quod peculiares formas efficit. Carsticae formationes saxorum calcareorum, dolomitarum, evaporitarum (gypsorum et aliorum) typicae sunt.

Calcii carbonatum purā aquā non dissolvitur sed acidificatā aquā dissolvitur. Pluviae aqua paulum acida propter carbonii dioxidi praesentiam est et hoc modo carbonem dissolvi potest, et in superficie et cum per hiatūs ac canales intra lapideam massam fluit. Reactionum sequentia in calcareorum carstificatione implicata est:

H₂O + CO₂ → H₂CO₃

CaCO₃ → Ca²⁺ + CO₃^2–

CO₃^2– + H₂CO₃ → 2 HCO₃^–

CaCO₃ + H₂CO₃ → Ca²⁺ + 2 HCO₃^–

Sicuti resultatio dissolutionis in superficie formae exocarsticae creantur et sicuti subterranearum aquarum per hiatūs ac canales fluentium resultatio formae endocarsticae creantur. Parvi canales speluncae et gurgites facti erunt.

Dissolutionis reactio reversibilis est et in locis ubi efficitur amissio carbonii dioxidi per degasificationem aut per photosyntheticorum organismorum aut carbonati actionem, denuo praecipitabitur formandis travertinis. Praecipitatio in locis ubi aqua cassitat ut stalactitae ac stalagmitae formentur efficiet.