Convivium sub divo[1] aut sportula sive cenula subdivalis[2] est oblectamentum in quod homines cibus edunt et fabulantur. Contra convivium usitatum, conviva in convivio sub divo plerumque sine mensa et sellis in solo sedent, saepe super lodicem.
Convivium sub divo a Lucretio in libro secundo De Rerum Natura describitur (ll. 29–33):[3]