Decentralizatio[1] (-nis f.) sive decentratio[2] (-nis f.) (Italice decentralizzazione; Francogallice décentralisation) est transmissio ab re publica potestatum pro entitate legali, vel potius persona iuridica iuris publicum quadam et organorum compositionis Rei publicae particeps sed eiusdem distincta. Decentralizatio rei publicae politica, administrativa et socialis potest.
Cum de decentralizatione agitur persona iuridica iuris publicum cum gubernatione centrali pro certo ponitur qui elementa nonnulla aliae personae iuridicae iuris publicum concedit ut ea auctoritatem administrativam quamdam accipiat simul et potestatem ut administrandam apta sit. Ut decentralizatio ad exitum adducatur opus est :
Eo modo decentralizationis gratia in entitatem istam autonomia plus minusve ampla attribuitur prout gradus et facultatis transmissae et coactionis argentariam factitandi et inspectionis auctoritatis tutelariae. Auctoritatis decentralizatae autonomia aspectos tres praebet :
Communiter decentralizatio territorialis quae ad collectivitates locales admovetur ex decentralizatione technica functionalive quae cum institutionibus specialibus personalitate iuridica munitis cohaeret distinguitur.