Galfridus de Leziniaco (natus anno circiter 1140; mortuus anno 1224)[1] fuit filius Hugonis VIII domini Leziniacensis uxorisque eius Burgundiae. Anno 1168, a rege Henrico II novas res movens, insidias fecit ubi Patricius (comes Saresberiensis) interfectus est. Particeps fuit tertiae expeditionis sacrae et obsidionis Acconis; ab anno 1191 usque ad 1193 fuit comes Ioppae et Ascalonis. Duas uxores duxit, primam Humbergam Lemovicensem, alteram Eustachiam Chabot; quattuor filios genuit, scilicet: