Gerundivum

"Cato...cum clamaret omni senatu Carthaginem delendam..." Plinius scripsit (Naturalis Historia XV, 18, 74).

Gerundivum est in grammatica Latina adiectivum verbale cuius significatio passiva est:

  • dolor vix ferendus ('qui aegre tolerari potest')
  • labores non fugiendi ('qui vitari non debent').
  • Amanda nomen datum puellae feminaeve, quae non potest non amari.

Gerundivum est passivum participium in -ndus, -a, -um desinens, quod necessitatis significationem multosque usus continet.[1] Gerundia et gerundiva res similiter significare possunt, tamen gerundia substantiva verbalia sunt et gerundiva semper sunt adiectiva verbalia, obiectum suum directum modificantia. Gerundivum genetivum hac sententia "tempus equorum poscendorum" adhibetur. Sensus cum gerundio similis in sententia: "tempus equos poscendi" significatur.[2] Gerundivum non tam temporis significandi futuri quam propensionum modalium exprimendorum causa adhiberi solet; videlicet gerundiva modales potentiae necessitatisque naturas exprimunt. Origo gerundii gerundivique nondum nota est. Primum gerundiva Latina a Lingua Umbra probabiliter orta sunt.[3] Lingua Latina Archaica gerundia gerundivis fuere potiora; tamen gerundiva forte fuere gerundiis seniora.

  1. Vetere Latina primigenium gerundiva terminum -undus habuerunt (exemplaria sunt uertundus, legundus), sed postmodum terminus -endus emersus est vi participii praesentis.
  2. Jay H. Jasanoff. Harvard University. 2006.
  3. Jay H. Jasanoff. Harvard University. 2006.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne