Hecate

Hecate saltans, duas faces gerens, ante aram. Oenochoë fictilis Attica ca. 350–300 a.C.n., Capuae in Italia reperta (Museum Britannicum GR 1871.7-22.1).
Hecate triformis. Statua Romana saeculo I p.C.n. ab opere anni fere 420 a.C.n. sculptoris Graeci Alcamenis imitata (Regale Museum Antiquitatum Lugduni Batavorum Pb 136).

Hecate (Graece Ἑκάτη) fuit dea religionis Graecae quae cum compitis, ignibus, magica magisque, divinatione, et herbis tam utilibus quam venenosis coniuncta est. Binas facies gerens depingitur, atque tardius triformis. Trivia, nomen Latinum, illi, sed etiam Dianae, attribuitur. Temporibus mythicis Medea Hecaten maxime omnium deorum venerari atque cultu domestico honorare dicebatur[1].

  1. Euripides, Medea 395-7.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne