Heliconiinae sunt subfamilia familae Nymphalidarum. In 45–50 genera digeri possunt, et aliquando familia separata, Heliconiidae, intra Papilionoidea tractantur. Colores plerumque sunt cupreus et niger, et quamquam alae formá variantur, alae anteriores semper ad apices elongantur; ergo nomina vulgaria (Anglice longwings, Nederlandice langvleugelvlinders, etc.).
Plurimae Heliconiinae in tropicis endemici sunt, praecipue in America Australi; solum tribus Argynnini est diversissima in regione Holarctica. Larvae praecipue specierum tropicarum plantis venenosis vescuntur, usitate lianis Passifloracearum, ut se adeo venenosae sint. Adulti eorum venenum fortibus coloribus aposematisticis nuntiant, praedatores admonentes. Sunt intra gregem et cum aliis papilionibus nonnulli casus imitationis Batesianae et Müllerianae. Inter alias plantas pro cibatu adhibitas sunt species Fabacearum (quae etiam nonnullas species venenosas continent) ac praecipue septentrionalium Violacearum.[1]