Hermitagium

Vide etiam paginam fere homonymam: Museum Solitarium.

Hermitagium (verbum Latinitatis mediaevalis, orthographia varia)^[1] seu secessus^[2] seu asceterium^[3] est locus contemplationis praecipue religiosae. His in locis habitant eremitae, aut monachi aut laici, qui in solitudinem discesserunt, ut vitam contemplativam gerant una cum deo et natura.

↑ "Eremitagium, heremitagium, hermitagium, heremitorium [etc.]" s.v. "Eremitae" in Carolus Du Cange et al. (1883-1887). Glossarium mediæ et infimæ Latinitatis. Niortii: Favre. Vel eremiterium (Graece ήρεμιτήριον); cf., e.g., Juliani Petri Archipresbyteri S. Justae ... de Eremiteriis Hispanis brevis descriptio, Lutetiae 1628.
↑ "Secessus. 2" in C. T. Lewis et C. Short (1879). A Latin Dictionary. Oxoniae: Oxford University Press
↑ "Asceterium" in C. T. Lewis et C. Short (1879). A Latin Dictionary. Oxoniae: Oxford University Press

[1] "Eremitagium, heremitagium, hermitagium, heremitorium [etc.]" s.v. "Eremitae" in Carolus Du Cange et al. (1883-1887). Glossarium mediæ et infimæ Latinitatis. Niortii: Favre. Vel eremiterium (Graece ήρεμιτήριον); cf., e.g., Juliani Petri Archipresbyteri S. Justae ... de Eremiteriis Hispanis brevis descriptio, Lutetiae 1628.

[2] "Secessus. 2" in C. T. Lewis et C. Short (1879). A Latin Dictionary. Oxoniae: Oxford University Press

[3] "Asceterium" in C. T. Lewis et C. Short (1879). A Latin Dictionary. Oxoniae: Oxford University Press

[1]

[2]

[3]

Hermitagium

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia