Back ضريح إيسه Arabic Santuari d'Ise Catalan Svatyně Ise Czech Ise-jingū German Μεγάλο Ιερό της Ίσε Greek Ise Shrine English Ise-Sanktejo Esperanto Santuario de Ise Spanish Ise santutegi handia Basque معبد ایسه Persian

Ise Magnum Templum

Templum Naikū
Schema aedificii principalis Templi Naikū, solum Imperator ire orando potest.
Mishine no mikura, ubi oryza sativa conservatur et deitatis deficatur.

Ise Magnum Templum[1] (Iaponice 伊勢神宮 Ise Jinjū vel 大神宮 Daijingū), rite Jingū (神宮), est maximum et sacrissimum templum Shintonis, urbus Ise-shi in praefectura Mieo stat. Ante aetate Edo (saeculo 17), solus legatus publicus Imperatoris illum orare pofuit, quod dignitas Amaterasu semper ratio Imperatoris.

Templum e duobus templis principalibus constat. Quorum unum est Gekū (外宮), vel Toyouke-daijingū (豊受大神宮) quod Toyouke no Ōmikami (豊受大御神), dea alimenti sacrat. Origo deitatis est regio Tamba, hodie Kono Templum putatur.[2] Alter est Naikū (内宮) Kou-daijunjū (皇大神宮) quod Amaterasu,[3] dea solis carissima et proavus Imperialis sacrat. Hodie ab die 19 Iunii 2017 sacerdotissa templi est Kuroda Sayako.

Origo templis in historia Iaponiae, ante decimum Imperatorem Sujin, sanctuarium Amaterasu[4] apud palatium Imperianum. Sed quod calamitas fuit et suam causam iram deae putatur, Imperator Sujin filiam suam, Toyosukiirihimenomikoto[5] sanctuarium ex palatium separare et ad "Yamato-Kasanui-mura"[6] apud montem Miwa sacrare dixit aetate 6 Sujin (anno 92 a.C.n.). Deinde, undecimus Imperator Suinin suam filiam, Yamatohime-no-mikoto[7] optimum locum santuarii quare et sacrare dixit. Post peregirinationem longuam, in regione Ise, apud oraculum quod Ameterasu illam dixit[8], locu praesente deitas Amaterasu sedes stat aetate 25 Suinin. Ex Saeculo VII[9]adhuc hodie, Templum quoque XX anno recreatur cum rite Shintonis Sengū (Iaponice 遷宮). Novissimum Sengū die 2 (de Naikū) et 5 Octobris (de Gekū) 2013 incedit.

Aedificii post mutationem Naikū, superior .novum templum

Apud Ise Templum, 123 sub-templi attibunt, inter ea, 14 vice-templi Betumiya (Iaponice 別宮)[10], et 43 Sessya (Iaponice 摂社), 42 Massya (Iaponice 末社) et　24 Shokansya (Iaponice: 所管社)[11]

Gallus, avis legatus deae
Kaguraden ubi saltatio divina Kagura pro Amaterasu (quasi Noh) ludetur
Equus divinus apud palatium Gekū
Aedificium saceridoris

In templo, circa 1500 festa celebratur, inter eos magmum festum est Kannamesai quod Imperator ipse per legatum imperiali[12] oryzam cum fructu ad Amaterasu die 17 Octobris dedicat.

  1. ↑ Nomen ex Daijingū (Templum Magnum signans)
  2. ↑ Constituta aetate 22 Imperatoris Iuriacus, id est anno 478 apud oraculum ab Amaterasu per somnium Iuriaci a migratione deitatis ex regione "Tanba", Kyotensis septentrialis. Mos est hoc Templum orare ante Naikū, Templum carrismum
  3. ↑ Nomen dei formalis est "Amaterashimaisumeōmikami" (天照坐皇大御神) et constituta aetate 26 Suinin, id est anno 4 a.C.n.
  4. ↑ Divitatis ratio speculum sanctum quod Yata-no-Kagami (八咫鏡) a quo Amaterasu ex speco reducari putatur.
  5. ↑ Iaponice 豊鍬入姫命, apud Nihon Shoki.
  6. ↑ Iaponice 倭笠縫邑, ubi hodie hibara-jinjya (in Nara) patet.
  7. ↑ Iaponice 倭姫命, apud Nihon Shoki vel 倭比売命 apud Kojiki.
  8. ↑ Quod est: "是神風伊勢國　則常世之浪重浪帰國也　傍國可憐國也　欲居是國" ex Nihon Shoki Liber VI (Latine: Hae natio Ise ubi ventus divinus fluet, undas multas ex pardiso venire fas est. regio elegans est. volo hanc regionem residere.)
  9. ↑ Anno 690, aetas Imperaticis Dzitō putatur.
  10. ↑ Inter eos, Tukiyomi-gū, ubi Tukuyomi, deus lunae, Izanagi-no-Mikoto, pater Amaterasu in mythologia Iaponiae est, et Izanami-no-Mikoto sacrat est.
  11. ↑ Aaedes templi minores ad Magnum Templum attribut.
  12. ↑ Iaponice: Chokushi (勅使)
From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne