Iurum humanorum declaratio universalis

Pittacium cursuale Consociationis Nationum declarationem commemorat.

Iurium humanorum declaratio universalis[1][2] est professio a conventu generali Consociationis Nationum apud Palatium de Chaillot Lutetiae die 10 Decembris 1948 rite decreta, duodequinquaginta suffragiis probantibus, nemine improbante, octo autem se abstinentibus. Liber primatum memorandorum hanc declarationem documentum in plurimas linguas omnium temporum conversum appellat.[3] Declaratio ex clade belli mundani alterius orta est, cuius inter auctores Renatus Cassin, Iacobus Maritain, Alienora Roosevelt, Carolus Malik numerabantur. Est fundamentum omnis legis internationalis de iuribus humanis et prima perscriptio universalis iurium quae omnes homines natura possident. Constat ex triginta capitibus, quae in posterioribus foederibus inter civitates, regionalibus iurium humanorum instrumentis, et constitutionibus legibusque civitatum accuratius explicata sunt.[4]

  1. Iura humana apud Tuomo Pekkanen & Reijo Pitkäranta, Lexicon hodiernae Latinitatis Finno-Latino-Finnicum (Societas Litterarum Finnicarum, 2006); declaratio + gen. apud auctores antiquos invenitur.
  2. Alia nomina proposita: Universalis de iuribus hominum declaratio (secundum Socratis Gymnasii Romani versionem); declaratio iurium hominum universa (secundum Gymnasii Noviodunensis Helvetici versionem).
  3. Universal Declaration of Human Rights Contact Page, Unhchr.ch, inventum 10 Decembris 2008.
  4. Paul Williams, ed., The International Bill of Human Rights (Entwhistle, 1981): prima declarationis editio quasi liber, cum praefatione a Iacobo Carter scripta.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne