Leges Keplerianae

Leges Keplerianae^? sive leges Kepleranae ab Ioanne Keplero astronomo et philosopho naturae nomen trahunt, qui has leges fundamentales, quibus orbitae planetarum circa solem reguntur, statuit. Illae formam viae, motum viae, et relationem inter periodum orbitalem ac magnitudinem viae tractant.

Prima lex Keplerana:

Planetae moventur in ellipsibus (Ellipsibus Kepleranis), in quarum uno foco (de duorum) Sol est. In formula:

${\displaystyle r={\frac {p}{1+\varepsilon \,\cos \theta }}}$

Ubi ${\displaystyle p}$ semi-latus rectum, ε eccentricitas ellipsis et r distantia ex solo ad planetam in systemate polari coordinatarum sunt.

Secunda lex Keplerana:

Linea (vector radii, radius conductorius), quae a Sole usque ad planetam traicitur, in periodis paribus superficies pares repingit. Qua de causa planeta prope Solem celerius movet quam procul a Sole (Lex arearum).

Tertia lex Keplerana:

Quadrata periodorum orbitalium duarum planetarum cubis semiaxium maiorum respondent.

Sunt autem multa sidera quorum motus variis causis ab his legibus aberrant, ut puta cometes, quorum multi orbitas parabolicas habent.

• Apsis
• Anomalia media
• Gravitas (physica)
• Theoria heliocentrica
• Vector Laplace–Runge–Lenz