Lingua Navatlaca

Charta regionum geographicarum Americae Centrali ubi lingua Navatlaca hodie in usu est (in albo monstrata) et ubi noscitur (cane).[1]

Lingua Navatlaca[2] sive Naguatlata[3] (vulgo Nahuatl, [ˈnaːwatɬ]) est lingua familiae Uto-Aztecarum. Variae dialecti linguae sunt et circa 1 500 000 milliones populus Nahua loquuntur. Lingua Navatlaca polysynthetica est, et eius structura sententiae verbum subiectum obiectum est. Dialectus Huasteca ut dialectus in norma videtur, interea dialectus adhibetissima linguae causá omnium locutorium Center est. Lingua Navatlaca sermo veterrimus est, et formae vetustiores gentis Mayae loquebatur.

  1. Based on Lastra de Suárez 1986; Fowler 1985.
  2. "MEXICANI, una ex septem Navatlacarum, populi Americæ Septentrionalis cultissimi, gentibus, à duce suo Mexio dicti": Iohannes Iacobus Hofmannus, Lexicon universale (1698) ~

  3. * 1633 Ioannis de Laet Antverpensis Novus Orbis seu Descriptio Indiae Occidentalis, libro 5, capitulo 10, p. 240:
    Novae Hispaniae indigenae infinita pene idiomatum varietate infinita inter se discrepant, quae non tantum dialectis variant, sed plane diversae sunt linguae; inter universas autem maxime excellit Mexicana, quae & vicinis nationibus, etiam longinquis, postquam Mexicani imperii sui fines longe lateque propagarunt, tam communis esse caepit, quam in Europa Latina aut in Asia Slavonica: ita ut in singulis pene pronvinciis interpretes illius haberentur, quos Naguatlatos vocant.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Nelliwinne