Lingua Theodisca Deutsche Sprache, Deutsch | |
---|---|
IPA | [ ˈdɔɪ̯tʃə ˈʃpraχə, dɔɪ̯tʃ[1] ] |
Taxinomia | e familia Germanica linguarum Indoeuropaearum |
Locutores | circa 100 decies centena milia ut maternalis[2][3] minime 80 decies centena milia ut lingua secunda (ex quibus secundum "Eurobarometrum" minime 55 decies centena milia in Unione Europaea) |
Sigla | 1 de, 2 ger, 3 deu |
Status publicus | |
Officialis | Germania, Austria, Helvetia, Belgia, Lichtenstenum, Luxemburgum, Tirolis Meridionalis (Italia), Unio Europaea |
Privata | Romania, Russia, Francogallia, Nederlandia, Dania, Slovacia, Namibia, alibi |
Litterae | |
Scriptura | Latina |
Procuratio | — |
Situs locutorum linguae Theodiscae |
Lingua Theodisca[4] sive Germanica[5] (illa ipsa lingua deutsche Sprache vel Deutsch, [dɔɪ̯tʃ]), est lingua Indoeuropaea, quae occidentalibus linguis Germanicis adscribitur una cum Anglica et Nederlandica. Numerus eorum qui lingua Theodisca sermone patrio utuntur aestimatur fere 90[6] vel etiam 98[7] decies centena milia esse. Itaque Theodisca est una ex maioribus orbis terrarum linguis, sermo patrius in Unione Europaea latissime in usu.