Lingua Voruvica

Lingua Voruvica võro kiil
Taxinomia	Uralica  Finno-Ugrica   Finno-Lappica    Finnica Baltica     Lingua Voruvica
Locutores	70 000
Sigla	1 fiu, 2 vro, 3 vor
Status publicus
Officialis	Estonia
Privata	—
Litterae
Scriptura	Latina
Procuratio	Võro Instituut
Familiae linguisticae coloribus Vicipaedicis pictae

Lingua Voruvica septuaginta milia hominum loquuntur, praesertim in Voru, comitatu Estoniae. Interdum pro dialecto linguae Estonicae habetur. Voruvica, una e linguis familiae Finno-Ugricae, habet quindecim casus, nullum genus, nullos articulos grammaticos. Utitur litteris Latinis cum notis diacriticis, sicut õ, ä, ö, et ü.

Anno 1686 primus liber Voruvicus editus est, Testamentum Novum (Wastne Testament). Anno 1885 Iohannes Hurt chrestomathiam Voruvicam optimam edidit. In Estonia annis 1918–1940 et in Unione Sovietica usque ad annum 1990 lingua Voruvica ab Estonicam vulgatam aequabatur, nunc excolitur ut lingua regionalis et in ludis litterarum 26 ediscitur.